Job 30

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

frater fui draconum et socius strutionum

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.

versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium