Proverbs 7

Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.

Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω.

Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.

Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου.

Uwiąż je na palcach twoich,napisz je na tablicy serca twego.

Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου.

Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,

Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου

Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.

δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης.

Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;

Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου

I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,

και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων

Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.

οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης,

Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.

εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω

A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,

και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα,

Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;

φλυαρος και αναιδης οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης

Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;

τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας.

I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:

Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον,

Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.

Εχω θυσιας ειρηνικας σημερον απεδωκα τας ευχας μου

Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.

δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα

Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.

εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου

Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.

εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον

Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.

ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης ας εντρυφησωμεν εις ερωτας

Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.

διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν

Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.

ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου.

I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.

Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον.

Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.

Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον,

I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.

εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.

Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου.

Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.

Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης.

Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.

Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ αυτης.

Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.

Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου.