Job 9

9:1

I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν

9:2

Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Αληθως εξευρω οτι ουτως εχει αλλα πως ο ανθρωπος θελει δικαιωθη ενωπιον του Θεου;

9:3

Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Εαν θεληση να διαδικασθη μετ αυτου δεν δυναται να αποκριθη προς αυτον εν εκ χιλιων.

9:4

Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Ειναι σοφος την καρδιαν και κραταιος την δυναμιν τις εσκληρυνθη εναντιον αυτου και ευτυχησεν;

9:5

On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Αυτος μετακινει τα ορη, και δεν γνωριζουσι τις εστρεψεν αυτα εν τη οργη αυτου.

9:6

On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Αυτος σειει την γην απο του τοπου αυτης, και οι στυλοι αυτης σαλευονται.

9:7

Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Αυτος προσταζει τον ηλιον, και δεν ανατελλει και κρυπτει υπο σφραγιδα τα αστρα.

9:8

On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.

9:9

On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Αυτος καμνει τον Αρκτουρον, τον Ωριωνα και την Πλειαδα και τα ταμεια του νοτου.

9:10

On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Αυτος καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα και θαυμασια αναριθμητα.

9:11

Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

Ιδου, διαβαινει πλησιον μου, και δεν βλεπω αυτον διερχεται, και δεν εννοω αυτον.

9:12

Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

Ιδου, αφαιρει τις θελει εμποδισει αυτον; τις θελει ειπει προς αυτον, Τι καμνεις;

9:13

Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Εαν ο Θεος δεν συρη την οργην αυτου, οι επηρμενοι βοηθοι καταβαλλονται υποκατω αυτου.

9:14

Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

Ποσον ολιγωτερον εγω ηθελον αποκριθη προς αυτον, εκλεγων τους προς αυτον λογους μου;

9:15

Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

προς τον οποιον, και αν ημην δικαιος, δεν ηθελον αποκριθη, αλλ ηθελον ζητησει ελεος παρα του Κριτου μου.

9:16

Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Εαν κραξω, και μοι αποκριθη, δεν ηθελον πιστευσει οτι εισηκουσε της φωνης μου.

9:17

Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

Διοτι με κατασυντριβει με ανεμοστροβιλον και πληθυνει τας πληγας μου αναιτιως.

9:18

Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

Δεν με αφινει να αναπνευσω, αλλα με χορταζει απο πικριας.

9:19

Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Εαν προκηται περι δυναμεως, ιδου, ειναι δυνατος και εαν περι κρισεως, τις θελει μαρτυρησει υπερ εμου;

9:20

Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Εαν ηθελον να δικαιωσω εμαυτον, το στομα μου ηθελε με καταδικασει εαν ηθελον ειπει, ειμαι αμεμπτος, ηθελε με αποδειξει διεφθαρμενον.

9:21

Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Και αν ημην αμεμπτος, δεν ηθελον φροντισει περι εμαυτου ηθελον καταφρονησει την ζωην μου.

9:22

Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Εν τουτο ειναι, δια τουτο ειπα, αυτος αφανιζει τον αμεμπτον και τον ασεβη.

9:23

Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Και αν η μαστιξ αυτου θανατονη ευθυς, γελα ομως εις την δοκιμασιαν των αθωων.

9:24

Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

Η γη παρεδοθη εις τας χειρας του ασεβους αυτος σκεπαζει τα προσωπα των κριτων αυτης αν ουχι αυτος, που και τις ειναι;

9:25

Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Αι δε ημεραι μου ειναι ταχυδρομου ταχυτεραι φευγουσι και δεν βλεπουσι καλον.

9:26

Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

Παρηλθον ως πλοια σπευδοντα ως αετος πετωμενος επι το θηραμα.

9:27

Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Εαν ειπω, Θελω λησμονησει το παραπονον μου, θελω παραιτησει το πενθος μου και παρηγορηθη

9:28

Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

τρομαζω δια πασας τας θλιψεις μου, γνωριζων οτι δεν θελεις με αθωωσει.

9:29

Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Ειμαι ασεβης δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;

9:30

A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Εαν λουσθω εν υδατι χιονος και επιμελως αποκαθαρισω τας χειρας μου

9:31

Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

συ ομως θελεις με βυθισει εις τον βορβορον, ωστε και αυτα μου τα ιματια θελουσι με βδελυττεσθαι.

9:32

Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Διοτι δεν ειναι ανθρωπος ως εγω, δια να αποκριθω προς αυτον, και να ελθωμεν εις κρισιν ομου.

9:33

Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

Δεν υπαρχει μεσιτης μεταξυ ημων, δια να βαλη την χειρα αυτου επ αμφοτερους ημας.

9:34

Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Ας απομακρυνη απ εμου την ραβδον αυτου, και ο φοβος αυτου ας μη με εκπληττη

9:35

Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

τοτε θελω λαλησει και δεν θελω φοβηθη αυτον διοτι ουτω δεν ειμαι εν εμαυτω.