Proverbs 17

Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.

MEJOR es un bocado seco, y en paz, Que la casa de contienda llena de víctimas.

Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.

El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, Y entre los hermanos partirá la herencia.

Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.

El crisol para la plata, y la hornaza para el oro: Mas JEHOVÁ prueba los corazones.

Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.

El malo está atento al labio inicuo; Y el mentiroso escucha á la lengua detractora.

Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.

El que escarnece al pobre, afrenta á su Hacedor: Y el que se alegra en la calamidad, no quedará sin castigo.

Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.

Corona de los viejos son los hijos de los hijos; Y la honra de los hijos, sus padres.

Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.

No conviene al necio la altilocuencia: ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!

Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.

Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños: Á donde quiera que se vuelve, da prosperidad.

Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.

El que cubre la prevaricación, busca amistad: Mas el que reitera la palabra, aparta al amigo.

Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.

Aprovecha la reprensión en el entendido, Más que si cien veces hiriese en el necio.

Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.

El rebelde no busca sino mal; Y mensajero cruel será contra él enviado.

Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.

Mejor es se encuentre un hombre con una osa á la cual han robado sus cachorros, Que con un fatuo en su necedad.

Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.

El que da mal por bien, No se apartará el mal de su casa.

Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

El que comienza la pendencia es como quien suelta las aguas: Deja pues la porfía, antes que se enmarañe.

Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.

El que justifica al impío, y el que condena al justo, Ambos á dos son abominación á JEHOVÁ.

Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?

¿De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría, No teniendo entendimiento?

Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.

En todo tiempo ama el amigo; Y el hermano para la angustia es nacido.

Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.

El hombre falto de entendimiento toca la mano, Fiando á otro delante de su amigo.

Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.

La prevaricación ama el que ama pleito; Y el que alza su portada, quebrantamiento busca.

Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.

El perverso de corazón nunca hallará bien: Y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.

Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.

El que engendra al necio, para su tristeza lo engendra: Y el padre del fatuo no se alegrará.

Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

El corazón alegre produce buena disposición: Mas el espíritu triste seca los huesos.

Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.

El impío toma dádiva del seno Para pervertir las sendas del derecho.

Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.

En el rostro del entendido aparece la sabiduría: Mas los ojos del necio vagan hasta el cabo de la tierra.

Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

El hijo necio es enojo á su padre, Y amargura á la que lo engendró.

Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.

Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni herir á los príncipes que hacen lo recto.

Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.

Detiene sus dichos el que tiene sabiduría: De prudente espíritu es el hombre entendido.

Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

Aun el necio cuando calla, es contado por sabio: El que cierra sus labios es entendido.