Job 13

Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

HE AQUÍ que todas estas cosas han visto mis ojos, Y oído y entendido de por sí mis oídos.

Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

Como vosotros lo sabéis, lo sé yo; No soy menos que vosotros.

Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

Mas yo hablaría con el Todopoderoso, Y querría razonar con Dios.

Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

Que ciertamente vosotros sois fraguadores de mentira; Sois todos vosotros médicos nulos.

Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

Ojalá callarais del todo, Porque os fuera sabiduría.

Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

Oíd ahora mi razonamiento, Y estad atentos á los argumentos de mis labios.

Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿Habéis de hablar por él engaño?

Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

¿Habéis de hacer acepción de su persona? ¿Habéis de pleitear vosotros por Dios?

Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Os burlaréis de él como quien se burla de algún hombre?

Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

Él os reprochará de seguro, Si solapadamente hacéis acepción de personas.

Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

De cierto su alteza os había de espantar, Y su pavor había de caer sobre vosotros.

Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

Vuestras memorias serán comparadas á la ceniza, Y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.

Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

Escuchadme, y hablaré yo, Y véngame después lo que viniere.

Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, Y pondré mi alma en mi mano?

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

He aquí, aunque me matare, en él esperaré; Empero defenderé delante de él mis caminos.

Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

Y él mismo me será salud, Porque no entrará en su presencia el hipócrita.

Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

Oíd con atención mi razonamiento, Y mi denunciación con vuestros oídos.

Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

He aquí ahora, si yo me apercibiere á juicio, Sé que seré justificado.

Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

¿Quién es el que pleiteará conmigo? Porque si ahora yo callara, fenecería.

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

Á lo menos dos cosas no hagas conmigo; Entonces no me esconderé de tu rostro:

Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

Aparta de mí tu mano, Y no me asombre tu terror.

Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

Llama luego, y yo responderé; Ó yo hablaré, y respóndeme tú.

Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Hazme entender mi prevaricación y mi pecado.

Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

¿Por qué escondes tu rostro, Y me cuentas por tu enemigo?

Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

¿Á la hoja arrebatada has de quebrantar? ¿Y á una arista seca has de perseguir?

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

¿Por qué escribes contra mí amarguras, Y me haces cargo de los pecados de mi mocedad?

I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

Pones además mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, Imprimiéndolo á las raíces de mis pies.

Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

Y el cuerpo mío se va gastando como de carcoma, Como vestido que se come de polilla.