Proverbs 14

Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.

Kvinners visdom bygger sitt hus, men dårskap river det ned med sine hender.

Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

Den som vandrer i opriktighet, frykter Herren; men den som går krokveier, forakter ham.

W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.

I dårens munn er et ris for hans overmot, men de vises leber er deres vern.

Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

Hvor det ingen okser er, der er krybben tom; men rikelig vinning kommer ved oksens kraft.

Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.

Trofast vidne lyver ikke, men den som taler løgn, er et falskt vidne.

Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.

Spotteren søker visdom, men finner den ikke; men for den forstandige er kunnskap lett å vinne.

Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.

Når du går fra en dåre, har du ikke funnet forstand på hans leber.

Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.

Den klokes visdom er at han forstår sin vei, men dårers dårskap er at de bedrar sig selv.

Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.

Dårer spottes av sitt eget skyldoffer, men blandt de opriktige råder Guds velbehag.

Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.

Hjertet kjenner sin egen bitre smerte, og i dets glede blander ingen fremmed sig.

Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.

De ugudeliges hus skal ødelegges, men de opriktiges telt skal blomstre.

Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.

Mangen vei tykkes en mann rett, men enden på det er dødens veier.

Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.

Endog under latter har hjertet smerte, og enden på gleden er sorg.

Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.

Av sin ferd skal den frafalne mettes, og en god mann holder sig borte fra ham.

Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.

Den enfoldige tror hvert ord, men den kloke akter på sine skritt.

Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.

Den vise frykter og holder sig fra det onde, men dåren er overmodig og trygg.

Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.

Den bråsinte gjør dårskap, og en svikefull mann blir hatet.

Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.

De enfoldige har fått dårskap i arv, men de kloke krones med kunnskap.

źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.

De onde må bøie sig for de gode, og de ugudelige ved den rettferdiges porter.

Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.

Endog av sin venn blir den fattige hatet; men de som elsker en rik, er mange.

Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.

Den som forakter sin næste, synder; men salig er den som ynkes over arminger.

Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.

Skal ikke de fare vill som tenker ut det som ondt er? Men miskunnhet og trofasthet times dem som optenker godt.

W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

Ethvert møiefullt arbeid gir vinning, men tomt snakk fører bare til tap.

Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.

De vises rikdom er deres krone, men dårenes dårskap er og blir dårskap.

Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.

Et sanndru vidne frelser liv, men den som taler løgn, er full av svik.

Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

Den som frykter Herren, har et sterkt vern, og for hans barn skal Herren være en tilflukt.

Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.

Å frykte Herren er en livsens kilde, så en slipper fra dødens snarer.

W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.

Meget folk er kongens ære, men mangel på folk er fyrstens fall.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

Den langmodige har stor forstand, men den bråsinte viser stor dårskap.

Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.

Et saktmodig hjerte er legemets liv, men hissighet er råttenhet i benene.

Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

Den som trykker en arming, håner hans skaper, men den som har medynk med den fattige, ærer skaperen.

Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

Når ulykken rammer den ugudelige, kastes han over ende; men den rettferdige er frimodig i døden.

W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

I den forstandiges hjerte holder visdommen sig stille, men i dårers indre gir den sig til kjenne.

Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.

Rettferdighet ophøier et folk, men synden er folkenes vanære.

Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.

En klok tjener vinner kongens yndest, men over en dårlig tjener kommer hans vrede.