Proverbs 19

Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

Meglio un povero che cammina nella sua integrità, di colui ch’è perverso di labbra ed anche stolto.

Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

L’ardore stesso, senza conoscenza, non è cosa buona: e chi cammina in fretta sbaglia strada.

Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

La stoltezza dell’uomo ne perverte la via, ma il cuor di lui s’irrita contro l’Eterno.

Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

Le ricchezze procurano gran numero d’amici, ma il povero è abbandonato anche dal suo compagno.

Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne non avrà scampo.

Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Molti corteggiano l’uomo generoso, e tutti sono amici dell’uomo munificente.

Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

Tutti i fratelli del povero l’odiano, quanto più gli amici suoi s’allontaneranno da lui! Ei li sollecita con parole, ma già sono scomparsi.

Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

Chi acquista senno ama l’anima sua; e chi serba con cura la prudenza troverà del bene.

Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne perirà.

Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

Vivere in delizie non s’addice allo stolto; quanto meno s’addice allo schiavo dominare sui principi!

Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

Il senno rende l’uomo lento all’ira, ed egli stima sua gloria il passar sopra le offese.

Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

L’ira del re è come il ruggito d’un leone, ma il suo favore è come rugiada sull’erba.

Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Un figliuolo stolto è una grande sciagura per suo padre, e le risse d’una moglie sono il gocciolar continuo d’un tetto.

Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Casa e ricchezze sono un’eredità dei padri, ma una moglie giudiziosa è un dono dell’Eterno.

Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

La pigrizia fa cadere nel torpore, e l’anima indolente patirà la fame.

Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

Chi osserva il comandamento ha cura dell’anima sua, ma chi non si dà pensiero della propria condotta morrà.

Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Chi ha pietà del povero presta all’Eterno, che gli contraccambierà l’opera buona.

Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Castiga il tuo figliuolo, mentre c’è ancora speranza, ma non ti lasciar andare sino a farlo morire.

Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

L’uomo dalla collera violenta dev’esser punito; ché, se lo scampi, dovrai tornare daccapo.

Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

Ascolta il consiglio e ricevi l’istruzione, affinché tu diventi savio per il resto della vita.

Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.

Ci sono molti disegni nel cuor dell’uomo, ma il piano dell’Eterno è quello che sussiste.

Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

Ciò che rende caro l’uomo è la bontà, e un povero val più d’un bugiardo.

Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

Il timor dell’Eterno mena alla vita; chi l’ha si sazia, e passa la notte non visitato da alcun male.

Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Il pigro tuffa la mano nel piatto, e non fa neppur tanto da portarla alla bocca.

Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

Percuoti il beffardo, e il semplice si farà accorto; riprendi l’intelligente, e imparerà la scienza.

Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

Il figlio che fa vergogna e disonore, rovina suo padre e scaccia sua madre.

Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

Cessa, figliuol mio, d’ascoltar l’istruzione, se ti vuoi allontanare dalle parole della scienza.

Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

Il testimonio iniquo si burla della giustizia, e la bocca degli empi trangugia l’iniquità.

Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

I giudici son preparati per i beffardi e le percosse per il dosso degli stolti.