Proverbs 18

Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.

Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.

Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.

Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.

Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.

Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.

Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.

Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.

Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.

Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.

Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.

Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.

Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.

La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.

Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.

Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.

Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.

Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.

I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.

Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.

Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.

Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.

Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?

Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?

Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.

Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.

Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.

I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.

Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.

Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.

Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.

La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.

Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.

Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.

Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.

Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.

Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.

Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.

Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.

Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.

Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.

Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.

Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.

Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.