Job 30

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Most pedig nevetnek rajtam, a kik fiatalabbak nálam a kiknek atyjokat az én juhaimnak komondorai közé sem számláltam volna.

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

Mire való lett volna nékem még kezök ereje is? Rájok nézve a vénség elveszett!

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

Szükség és éhség miatt összeaszottak, a kik a kopár földet futják, a sötét, sivatag pusztaságot.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

A kik keserű füvet tépnek a bokor mellett, és rekettyegyökér a kenyerök.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Az emberek közül kiűzik őket, úgy hurítják őket, mint a tolvajt.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

Félelmetes völgyekben kell lakniok, a földnek és szikláknak hasadékaiban.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

A bokrok között ordítanak, a csalánok alatt gyülekeznek.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

Esztelen legények, sőt becstelen fiak, a kiket kivertek az országból.

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

És most ezeknek lettem gúnydalává, nékik levék beszédtárgyuk!

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Útálnak engem, messze távoznak tőlem, és nem átalanak pökdösni előttem.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Sőt leoldják kötelöket és bántalmaznak engem, és a zabolát előttem kivetik.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Jobb felől ifjak támadnak ellenem, gáncsot vetnek lábaimnak, és ösvényt törnek felém, hogy megrontsanak.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

Az én útamat elrontják, romlásomat öregbítik, nincsen segítség ellenök.

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Mint valami széles résen, úgy rontanak elő, pusztulás között hömpölyögnek *ide.*

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Rettegések fordultak ellenem, mint vihar űzik el tisztességemet, boldogságom eltünt, mint a felhő.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

Mostan azért enmagamért ontja ki magát lelkem; nyomorúságnak napjai fognak meg engem.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

Az éjszaka meglyuggatja csontjaimat bennem, és nem nyugosznak az én inaim.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

A sok erőlködés miatt elváltozott az én ruházatom; úgy szorít engem, mint a köntösöm galléra.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

A sárba vetett engem, hasonlóvá lettem porhoz és hamuhoz.

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

Kiáltok hozzád, de nem felelsz; megállok és *csak* nézel reám!

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Kegyetlenné változtál irántam; kezed erejével harczolsz ellenem.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

Felemelsz, szélnek eresztesz engem, és széttépsz engem a viharban.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

Hiszen tudtam, hogy visszatérítesz engem a halálba, és a minden élő gyülekező házába;

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

De a roskadóban levő ne nyujtsa-é ki kezét? Avagy ha veszendőben van, ne kiáltson-é segítségért?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Avagy nem sírtam-é azon, a kinek kemény napja volt; a szűkölködő miatt nem volt-é lelkem szomorú?

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

Bizony jót reméltem és rossz következék, világosságot vártam és homály jöve.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

Az én bensőm forr és nem nyugoszik; megrohantak engem a nyomorúságnak napjai.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Feketülten járok, de nem a nap hősége miatt; felkelek a gyülekezetben *és* kiáltozom.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Atyjok fiává lettem a sakáloknak, és társokká a strucz madaraknak.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

Bőröm feketül*ten hámlik le* rólam, és csontom elég a hőség miatt.

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.

Hegedűm sírássá változék, sípom pedig jajgatók szavává.