Proverbs 17

Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.

Lepší jest kus chleba suchého s pokojem,nežli dům plný nabitých hovad s svárem.

Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.

Služebník rozumný panovati bude nad synem, kterýž jest k hanbě, a mezi bratřími děliti bude dědictví.

Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.

Teglík stříbra a pec zlata zkušuje, ale srdcí Hospodin.

Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.

Zlý člověk pozoruje řečí nepravých, a lhář poslouchá jazyka převráceného.

Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.

Kdo se posmívá chudému, útržku činí Učiniteli jeho; a kdo se z bídy raduje, nebude bez pomsty.

Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.

Koruna starců jsou vnukové, a ozdoba synů otcové jejich.

Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.

Nesluší na blázna řeči znamenité, ovšem na kníže řeč lživá.

Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.

Jako kámen drahý, tak bývá vzácný dar před očima toho, kdož jej béře; k čemukoli směřuje, daří se jemu.

Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.

Kdo přikrývá přestoupení, hledá lásky; ale kdo obnovuje věc, rozlučuje přátely.

Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.

Více se chápá rozumného jedno domluvení, nežli by blázna stokrát ubil.

Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.

Zpurný toliko zlého hledá, pročež přísný posel na něj poslán bývá.

Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.

Lépe člověku potkati se s nedvědicí osiřalou, nežli s bláznem v bláznovství jeho.

Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.

Kdo odplacuje zlým za dobré, neodejdeť zlé z domu jeho.

Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

Začátek svady jest, jako když kdo protrhuje vodu; protož prvé než by se zsilil svár, přestaň.

Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.

Kdož ospravedlňuje nepravého, i kdož odsuzuje spravedlivého, ohavností jsou Hospodinu oba jednostejně.

Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?

K čemu jest zboží v ruce blázna, když k nabytí moudrosti rozumu nemá?

Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.

Všelikého času miluje, kdož jest přítelem, a bratr v ssoužení ukáže se.

Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.

Člověk bláznivý ruku dávaje, činí slib před přítelem svým.

Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.

Kdož miluje svadu, miluje hřích; a kdo vyvyšuje ústa svá, hledá potření.

Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.

Převrácené srdce nenalézá toho, což jest dobrého; a kdož má vrtký jazyk, upadá v těžkost.

Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.

Kdo zplodil blázna, k zámutku svému zplodil jej, aniž se bude radovati otec nemoudrého.

Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

Srdce veselé očerstvuje jako lékařství, ale duch zkormoucený vysušuje kosti.

Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.

Bezbožný tajně béře dar, aby převrátil stezky soudu.

Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.

Na oblíčeji rozumného vidí se moudrost, ale oči blázna těkají až na konec země.

Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

K žalosti jest otci svému syn blázen, a k hořkosti rodičce své.

Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.

Jistě že pokutovati spravedlivého není dobré, tolikéž, aby knížata bíti měli pro upřímost.

Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.

Zdržuje řeči své muž umělý; drahého ducha jest muž rozumný.

Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

Také i blázen, mlče, za moudrého jmín bývá, a zacpávaje rty své, za rozumného.