Proverbs 17

Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.

Bolji je zalogaj suha kruha s mirom nego sa svađom kuća puna žrtvene pečenke.

Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.

Razuman sluga vlada nad sinom sramotnim i s braćom će dijeliti baštinu.

Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.

Taljika je za srebro i peć za zlato, a srca iskušava Jahve sam.

Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.

Zločinac rado sluša usne prijevarne, i lažac spremno prisluškuje pogubnu jeziku.

Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.

Tko se ruga siromahu, podruguje se Stvoritelju njegovu, i tko se veseli nesreći, ne ostaje bez kazne.

Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.

Unuci su vijenac starcima, a sinovima ures oci njihovi.

Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.

Ne dolikuje budali uzvišena besjeda, a još manje odličniku usne lažljive.

Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.

Dar je čarobni kamen u očima onoga koji ga daje: kamo se god okrene, uspijeva.

Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.

Tko prikriva prijestup, traži ljubav, a tko glasinu širi, razgoni prijatelje.

Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.

Razumna se ukor jače doima nego bezumna stotina udaraca.

Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.

Opak čovjek ide samo za zlom, ali se okrutan glasnik šalje na nj.

Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.

Bolje je nabasati na medvjedicu kojoj ugrabiše mlade nego na bezumnika u njegovoj ludosti.

Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.

Tko dobro zlom uzvraća neće ukloniti nesreću od doma svojeg.

Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

Zametnuti svađu isto je kao pustiti poplavu: stoga prije nego svađa izbije, udalji se!

Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.

Tko opravdava krivoga i tko osuđuje pravoga, obojica su mrski Jahvi.

Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?

Čemu novac u ruci bezumnomu? Da njime mudrost kupi, kad nema razbora!

Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.

Prijatelj ljubi u svako vrijeme, a u nevolji i bratom postaje.

Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.

Nerazuman čovjek daje ruku i jamči pred svojim bližnjim.

Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.

Grijeh ljubi tko ljubi svađu, i tko visoko diže svoja vrata, traži propast.

Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.

Opak srcem ne nalazi sreće, i komu je jezik zao, zapada u nesreću.

Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.

Tko rodi bezumna, na tugu mu je; a nije veseo ni otac budale.

Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

Veselo je srce izvrstan lijek, a neveseo duh suši kosti.

Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.

Opaki prima dar iz njedara da bi iskrivio putove pravici.

Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.

Razuman ima mudrost pred sobom, a bezumniku su oči na kraj zemlje.

Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

Briga je ocu bezuman sin i žalost roditeljki svojoj.

Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.

Ne valja kažnjavati pravednika, a nije pravo ni tući odličnike.

Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.

Tko usteže svoje riječi, razumije mudrost, i razuman je čovjek mirna duha.

Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

I luđak se smatra mudrim kada šuti i razumnim kad susteže svoje usne.