Proverbs 31

Kong Lemuels ord, den lærdom som hans mor innprentet ham:
Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.
Hvad skal jeg si til dig, min sønn, du mitt livs sønn, du mine løfters sønn?
He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?
Gi ikke kvinner din kraft, og gå ikke på veier som fører til ødeleggelse for konger!
Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.
Det sømmer sig ikke for konger, Lemuel, det sømmer sig ikke for konger å drikke vin, heller ikke for fyrster å drikke sterk drikk,
Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?
forat de ikke skal drikke og glemme hvad der er lov, og forvende retten for alle arminger.
Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.
Gi sterk drikk til den som er sin undergang nær, og vin til den som er bedrøvet i sjelen!
Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:
La ham få drikke, så han glemmer sin fattigdom og ikke mere kommer sin møie i hu!
Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.
Oplat din munn for den stumme, for alle deres sak som er nær ved å forgå!
Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.
Oplat din munn, døm rettferdig og hjelp armingen og den fattige til hans rett!
Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.
En god hustru - hvem finner henne? Langt mere enn perler er hun verd.
Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.
Hennes manns hjerte liter på henne, og på vinning skorter det ikke.
Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.
Hun gjør ham godt og intet ondt alle sitt livs dager.
He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.
Hun sørger for ull og lin, og hennes hender arbeider med lyst.
E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.
Hun er som en kjøbmanns skib; hun henter sitt brød langveisfra.
Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.
Hun står op mens det ennu er natt, og gir sine husfolk brød og sine piker deres arbeid for dagen.
E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.
Hun tenker på en mark og får den; for det hun tjener med sine hender, planter hun en vingård.
E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.
Hun omgjorder sine lender med kraft og gjør sine armer sterke.
E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.
Hun merker at det går godt med hennes arbeid; hennes lampe slukkes ikke om natten.
Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.
Hun legger sine hender på rokken, og hennes fingrer tar fatt på tenen.
Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.
Hun åpner sin hånd for den trengende og rekker ut sine hender til den fattige.
Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.
Hun frykter ikke sneen for sitt hus; for hele hennes hus er klædd i skarlagenfarvet ull.
E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.
Hun gjør sig tepper; fint lin og purpur er hennes klædning.
Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.
Hennes mann er kjent i byens porter, der han sitter sammen med landets eldste.
E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.
Hun gjør skjorter og selger dem, og belter leverer hun til kjøbmannen.
E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.
Kraft og verdighet er hennes klædebon, og hun ler av den kommende tid.
He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.
Hun oplater sin munn med visdom, og kjærlig formaning er på hennes tunge.
He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.
Hun holder øie med hvorledes det går til i hennes hus, og dovenskaps brød eter hun ikke.
Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.
Hennes sønner står op og priser henne lykkelig; hennes mann står op og roser henne:
Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:
Det finnes mange dyktige kvinner, men du overgår dem alle.
He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.
Ynde sviker, og skjønnhet forgår; en kvinne som frykter Herren, hun skal prises.
He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.
Gi henne av hennes arbeids frukt, og hennes gjerninger skal prise henne i byens porter.
Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.