Job 13

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی.

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.

در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.