Psalms 104

Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.
Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.
Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.
Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.
Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.
Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.
Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;
Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.
De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.
Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.
Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.
Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.
Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.
Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;
Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.
En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.
De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.
Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.
De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.
Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.
Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.
De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.
De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.
De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.
Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.
Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.
Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.
Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.
Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.
Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:
De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.
Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.
Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.
Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.
De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!