Psalms 104

Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.

RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,

Who coverest thyself with light as with a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,

Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:

[] Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.

Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.

Thou coveredst it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.

At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.

Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.

They go up by the mountains; they go down by the valleys unto the place which thou hast founded for them.

Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.

Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

He sendeth the springs into the valleys, which run among the hills.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.

They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.

Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.

Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.

He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.

Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;

Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

And wine that maketh glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengtheneth man's heart.

Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he hath planted;

RAB’bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.

Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.

The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.

Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Thou makest darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep forth.

Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.

Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı’dan yiyecek ister.

The sun ariseth, they gather themselves together, and lay them down in their dens.

Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.

Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.

İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.

O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.

Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

So is this great and wide sea, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.

İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.

There go the ships: there is that leviathan, whom thou hast made to play therein.

Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

These wait all upon thee; that thou mayest give them their meat in due season.

Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

That thou givest them they gather: thou openest thine hand, they are filled with good.

Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.

Ruhun’u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.

RAB’bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.

O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.

I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.

Ömrümce RAB’be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım’ı ilahilerle öveceğim.

My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.

Düşüncem O’na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!

Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.

Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB’be övgüler sun, ey gönlüm! RAB’be övgüler sunun!