Proverbs 31

The words of king Lemuel, the prophecy that his mother taught him.

اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

What, my son? and what, the son of my womb? and what, the son of my vows?

ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.

Give not thy strength unto women, nor thy ways to that which destroyeth kings.

نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.

It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine; nor for princes strong drink:

ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،

Lest they drink, and forget the law, and pervert the judgment of any of the afflicted.

زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.

Give strong drink unto him that is ready to perish, and wine unto those that be of heavy hearts.

شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،

Let him drink, and forget his poverty, and remember his misery no more.

تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.

Open thy mouth for the dumb in the cause of all such as are appointed to destruction.

دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

Open thy mouth, judge righteously, and plead the cause of the poor and needy.

دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

Who can find a virtuous woman? for her price is far above rubies.

زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

The heart of her husband doth safely trust in her, so that he shall have no need of spoil.

او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

She will do him good and not evil all the days of her life.

سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.

She seeketh wool, and flax, and worketh willingly with her hands.

پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.

She is like the merchants' ships; she bringeth her food from afar.

او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.

She riseth also while it is yet night, and giveth meat to her household, and a portion to her maidens.

پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.

She considereth a field, and buyeth it: with the fruit of her hands she planteth a vineyard.

مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.

She girdeth her loins with strength, and strengtheneth her arms.

او نیرومند و پرکار است.

She perceiveth that her merchandise is good: her candle goeth not out by night.

ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.

She layeth her hands to the spindle, and her hands hold the distaff.

با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.

She stretcheth out her hand to the poor; yea, she reacheth forth her hands to the needy.

از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.

She is not afraid of the snow for her household: for all her household are clothed with scarlet.

از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.

She maketh herself coverings of tapestry; her clothing is silk and purple.

برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.

Her husband is known in the gates, when he sitteth among the elders of the land.

شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.

She maketh fine linen, and selleth it; and delivereth girdles unto the merchant.

او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.

Strength and honour are her clothing; and she shall rejoice in time to come.

او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

She openeth her mouth with wisdom; and in her tongue is the law of kindness.

تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.

She looketh well to the ways of her household, and eateth not the bread of idleness.

تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.

Her children arise up, and call her blessed; her husband also, and he praiseth her.

فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:

Many daughters have done virtuously, but thou excellest them all.

«تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»

Favour is deceitful, and beauty is vain: but a woman that feareth the LORD, she shall be praised.

جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است.

Give her of the fruit of her hands; and let her own works praise her in the gates.

پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.