Job 9

9:1

Allora Giobbe rispose e disse:

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν

9:2

"Sì, certo, io so ch’egli e così; e come sarebbe il mortale giusto davanti a Dio?

Αληθως εξευρω οτι ουτως εχει αλλα πως ο ανθρωπος θελει δικαιωθη ενωπιον του Θεου;

9:3

Se all’uomo piacesse di piatir con Dio, non potrebbe rispondergli sovra un punto fra mille.

Εαν θεληση να διαδικασθη μετ αυτου δεν δυναται να αποκριθη προς αυτον εν εκ χιλιων.

9:4

Dio è savio di cuore, è grande in potenza; chi gli ha tenuto fronte e se n’è trovato bene?

Ειναι σοφος την καρδιαν και κραταιος την δυναμιν τις εσκληρυνθη εναντιον αυτου και ευτυχησεν;

9:5

Egli trasporta le montagne senza che se ne avvedano, nel suo furore le sconvolge.

Αυτος μετακινει τα ορη, και δεν γνωριζουσι τις εστρεψεν αυτα εν τη οργη αυτου.

9:6

Egli scuote la terra dalle sue basi, e le sue colonne tremano.

Αυτος σειει την γην απο του τοπου αυτης, και οι στυλοι αυτης σαλευονται.

9:7

Comanda al sole, ed esso non si leva; mette un sigillo sulle stelle.

Αυτος προσταζει τον ηλιον, και δεν ανατελλει και κρυπτει υπο σφραγιδα τα αστρα.

9:8

Da solo spiega i cieli, e cammina sulle più alte onde del mare.

Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.

9:9

E’ il creatore dell’Orsa, d’Orione, delle Pleiadi, e delle misteriose regioni del cielo australe.

Αυτος καμνει τον Αρκτουρον, τον Ωριωνα και την Πλειαδα και τα ταμεια του νοτου.

9:10

Egli fa cose grandi e imperscrutabili, maraviglie senza numero.

Αυτος καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα και θαυμασια αναριθμητα.

9:11

Ecco, ei mi passa vicino, ed io nol veggo; mi scivola daccanto e non me n’accorgo.

Ιδου, διαβαινει πλησιον μου, και δεν βλεπω αυτον διερχεται, και δεν εννοω αυτον.

9:12

Ecco afferra la preda, e chi si opporrà? Chi oserà dirgli: "Che fai?"

Ιδου, αφαιρει τις θελει εμποδισει αυτον; τις θελει ειπει προς αυτον, Τι καμνεις;

9:13

Iddio non ritira la sua collera; sotto di lui si curvano i campioni della superbia.

Εαν ο Θεος δεν συρη την οργην αυτου, οι επηρμενοι βοηθοι καταβαλλονται υποκατω αυτου.

9:14

E io, come farei a rispondergli, a sceglier le mie parole per discuter con lui?

Ποσον ολιγωτερον εγω ηθελον αποκριθη προς αυτον, εκλεγων τους προς αυτον λογους μου;

9:15

Avessi anche ragione, non gli replicherei, ma chiederei mercé al mio giudice.

προς τον οποιον, και αν ημην δικαιος, δεν ηθελον αποκριθη, αλλ ηθελον ζητησει ελεος παρα του Κριτου μου.

9:16

S’io lo invocassi ed egli mi rispondesse, non però crederei che avesse dato ascolto alla mia voce;

Εαν κραξω, και μοι αποκριθη, δεν ηθελον πιστευσει οτι εισηκουσε της φωνης μου.

9:17

egli che mi piomba addosso dal seno della tempesta, che moltiplica senza motivo le mie piaghe,

Διοτι με κατασυντριβει με ανεμοστροβιλον και πληθυνει τας πληγας μου αναιτιως.

9:18

che non mi lascia riprender fiato, e mi sazia d’amarezza.

Δεν με αφινει να αναπνευσω, αλλα με χορταζει απο πικριας.

9:19

Se si tratta di forza, ecco, egli è potente; se di diritto, ei dice: "Chi mi fisserà un giorno per comparire"?

Εαν προκηται περι δυναμεως, ιδου, ειναι δυνατος και εαν περι κρισεως, τις θελει μαρτυρησει υπερ εμου;

9:20

Fossi pur giusto, la mia bocca stessa mi condannerebbe; fossi pure integro, essa mi farebbe dichiarar perverso.

Εαν ηθελον να δικαιωσω εμαυτον, το στομα μου ηθελε με καταδικασει εαν ηθελον ειπει, ειμαι αμεμπτος, ηθελε με αποδειξει διεφθαρμενον.

9:21

Integro! Sì, lo sono! di me non mi preme, io disprezzo la vita!

Και αν ημην αμεμπτος, δεν ηθελον φροντισει περι εμαυτου ηθελον καταφρονησει την ζωην μου.

9:22

Per me è tutt’uno! perciò dico: "Egli distrugge ugualmente l’integro ed il malvagio.

Εν τουτο ειναι, δια τουτο ειπα, αυτος αφανιζει τον αμεμπτον και τον ασεβη.

9:23

Se un flagello, a un tratto, semina la morte, egli ride dello sgomento degli innocenti.

Και αν η μαστιξ αυτου θανατονη ευθυς, γελα ομως εις την δοκιμασιαν των αθωων.

9:24

La terra è data in balìa dei malvagi; ei vela gli occhi ai giudici di essa; se non è lui, chi è dunque"?

Η γη παρεδοθη εις τας χειρας του ασεβους αυτος σκεπαζει τα προσωπα των κριτων αυτης αν ουχι αυτος, που και τις ειναι;

9:25

E i miei giorni se ne vanno più veloci d’un corriere; fuggono via senz’aver visto il bene;

Αι δε ημεραι μου ειναι ταχυδρομου ταχυτεραι φευγουσι και δεν βλεπουσι καλον.

9:26

passan rapidi come navicelle di giunchi, come l’aquila che piomba sulla preda.

Παρηλθον ως πλοια σπευδοντα ως αετος πετωμενος επι το θηραμα.

9:27

Se dico: "Voglio dimenticare il mio lamento, deporre quest’aria triste e rasserenarmi",

Εαν ειπω, Θελω λησμονησει το παραπονον μου, θελω παραιτησει το πενθος μου και παρηγορηθη

9:28

sono spaventato di tutti i miei dolori, so che non mi terrai per innocente.

τρομαζω δια πασας τας θλιψεις μου, γνωριζων οτι δεν θελεις με αθωωσει.

9:29

Io sarò condannato; perché dunque affaticarmi invano?

Ειμαι ασεβης δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;

9:30

Quand’anche mi lavassi con la neve e mi nettassi le mani col sapone,

Εαν λουσθω εν υδατι χιονος και επιμελως αποκαθαρισω τας χειρας μου

9:31

tu mi tufferesti nel fango d’una fossa, le mie vesti stesse m’avrebbero in orrore.

συ ομως θελεις με βυθισει εις τον βορβορον, ωστε και αυτα μου τα ιματια θελουσι με βδελυττεσθαι.

9:32

Dio non è un uomo come me, perch’io gli risponda e che possiam comparire in giudizio assieme.

Διοτι δεν ειναι ανθρωπος ως εγω, δια να αποκριθω προς αυτον, και να ελθωμεν εις κρισιν ομου.

9:33

Non c’è fra noi un arbitro, che posi la mano su tutti e due!

Δεν υπαρχει μεσιτης μεταξυ ημων, δια να βαλη την χειρα αυτου επ αμφοτερους ημας.

9:34

Ritiri Iddio d’addosso a me la sua verga; cessi dallo spaventarmi il suo terrore;

Ας απομακρυνη απ εμου την ραβδον αυτου, και ο φοβος αυτου ας μη με εκπληττη

9:35

allora io parlerò senza temerlo, giacché sento di non essere quel colpevole che sembro.

τοτε θελω λαλησει και δεν θελω φοβηθη αυτον διοτι ουτω δεν ειμαι εν εμαυτω.