Proverbs 19

Meglio un povero che cammina nella sua integrità, di colui ch’è perverso di labbra ed anche stolto.
Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
L’ardore stesso, senza conoscenza, non è cosa buona: e chi cammina in fretta sbaglia strada.
Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
La stoltezza dell’uomo ne perverte la via, ma il cuor di lui s’irrita contro l’Eterno.
Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
Le ricchezze procurano gran numero d’amici, ma il povero è abbandonato anche dal suo compagno.
Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne non avrà scampo.
Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
Molti corteggiano l’uomo generoso, e tutti sono amici dell’uomo munificente.
Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
Tutti i fratelli del povero l’odiano, quanto più gli amici suoi s’allontaneranno da lui! Ei li sollecita con parole, ma già sono scomparsi.
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
Chi acquista senno ama l’anima sua; e chi serba con cura la prudenza troverà del bene.
Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne perirà.
Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
Vivere in delizie non s’addice allo stolto; quanto meno s’addice allo schiavo dominare sui principi!
Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
Il senno rende l’uomo lento all’ira, ed egli stima sua gloria il passar sopra le offese.
Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
L’ira del re è come il ruggito d’un leone, ma il suo favore è come rugiada sull’erba.
Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
Un figliuolo stolto è una grande sciagura per suo padre, e le risse d’una moglie sono il gocciolar continuo d’un tetto.
Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
Casa e ricchezze sono un’eredità dei padri, ma una moglie giudiziosa è un dono dell’Eterno.
Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
La pigrizia fa cadere nel torpore, e l’anima indolente patirà la fame.
Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
Chi osserva il comandamento ha cura dell’anima sua, ma chi non si dà pensiero della propria condotta morrà.
Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
Chi ha pietà del povero presta all’Eterno, che gli contraccambierà l’opera buona.
Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
Castiga il tuo figliuolo, mentre c’è ancora speranza, ma non ti lasciar andare sino a farlo morire.
Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
L’uomo dalla collera violenta dev’esser punito; ché, se lo scampi, dovrai tornare daccapo.
Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
Ascolta il consiglio e ricevi l’istruzione, affinché tu diventi savio per il resto della vita.
Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
Ci sono molti disegni nel cuor dell’uomo, ma il piano dell’Eterno è quello che sussiste.
Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
Ciò che rende caro l’uomo è la bontà, e un povero val più d’un bugiardo.
Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
Il timor dell’Eterno mena alla vita; chi l’ha si sazia, e passa la notte non visitato da alcun male.
Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
Il pigro tuffa la mano nel piatto, e non fa neppur tanto da portarla alla bocca.
Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
Percuoti il beffardo, e il semplice si farà accorto; riprendi l’intelligente, e imparerà la scienza.
Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
Il figlio che fa vergogna e disonore, rovina suo padre e scaccia sua madre.
Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
Cessa, figliuol mio, d’ascoltar l’istruzione, se ti vuoi allontanare dalle parole della scienza.
Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
Il testimonio iniquo si burla della giustizia, e la bocca degli empi trangugia l’iniquità.
Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
I giudici son preparati per i beffardi e le percosse per il dosso degli stolti.
Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.