Proverbs 18

Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.

Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.

Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.

Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.

Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.

Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.

Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.

Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.

Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.

Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.

Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.

Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.

La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.

Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.

Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.

Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.

Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.

Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.

Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.

Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.

Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.

Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.

Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.

Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.

Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?

Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?

Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.

Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.

I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.

Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.

Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.

Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.

La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.

Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.

Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.

Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.

Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.

Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.

Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.

Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.

Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.

Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.

Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.

Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.

Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.

Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.