Job 19

Allora Giobbe rispose e disse:

A odpowiadając Ijob rzekł:

"Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?

Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.

Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.

A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,

A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.

Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

Ecco, io grido: "Violenza!" e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!

Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.

Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.

Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.

Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.

Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.

Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.

Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.

Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.

Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.

Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.

Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.

I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.

Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.

Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.

Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?

Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!

Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…

Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.

Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.

A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!

Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?

Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia".

Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.