Proverbs 19

Meglio un povero che cammina nella sua integrità, di colui ch’è perverso di labbra ed anche stolto.

Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.

L’ardore stesso, senza conoscenza, non è cosa buona: e chi cammina in fretta sbaglia strada.

Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.

La stoltezza dell’uomo ne perverte la via, ma il cuor di lui s’irrita contro l’Eterno.

Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.

Le ricchezze procurano gran numero d’amici, ma il povero è abbandonato anche dal suo compagno.

Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.

Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne non avrà scampo.

Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.

Molti corteggiano l’uomo generoso, e tutti sono amici dell’uomo munificente.

Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.

Tutti i fratelli del povero l’odiano, quanto più gli amici suoi s’allontaneranno da lui! Ei li sollecita con parole, ma già sono scomparsi.

Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.

Chi acquista senno ama l’anima sua; e chi serba con cura la prudenza troverà del bene.

Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.

Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne perirà.

Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.

Vivere in delizie non s’addice allo stolto; quanto meno s’addice allo schiavo dominare sui principi!

Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.

Il senno rende l’uomo lento all’ira, ed egli stima sua gloria il passar sopra le offese.

Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.

L’ira del re è come il ruggito d’un leone, ma il suo favore è come rugiada sull’erba.

Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.

Un figliuolo stolto è una grande sciagura per suo padre, e le risse d’una moglie sono il gocciolar continuo d’un tetto.

Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.

Casa e ricchezze sono un’eredità dei padri, ma una moglie giudiziosa è un dono dell’Eterno.

Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.

La pigrizia fa cadere nel torpore, e l’anima indolente patirà la fame.

Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.

Chi osserva il comandamento ha cura dell’anima sua, ma chi non si dà pensiero della propria condotta morrà.

Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.

Chi ha pietà del povero presta all’Eterno, che gli contraccambierà l’opera buona.

Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.

Castiga il tuo figliuolo, mentre c’è ancora speranza, ma non ti lasciar andare sino a farlo morire.

Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.

L’uomo dalla collera violenta dev’esser punito; ché, se lo scampi, dovrai tornare daccapo.

Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.

Ascolta il consiglio e ricevi l’istruzione, affinché tu diventi savio per il resto della vita.

Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.

Ci sono molti disegni nel cuor dell’uomo, ma il piano dell’Eterno è quello che sussiste.

Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.

Ciò che rende caro l’uomo è la bontà, e un povero val più d’un bugiardo.

Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.

Il timor dell’Eterno mena alla vita; chi l’ha si sazia, e passa la notte non visitato da alcun male.

Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.

Il pigro tuffa la mano nel piatto, e non fa neppur tanto da portarla alla bocca.

Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.

Percuoti il beffardo, e il semplice si farà accorto; riprendi l’intelligente, e imparerà la scienza.

Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.

Il figlio che fa vergogna e disonore, rovina suo padre e scaccia sua madre.

Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.

Cessa, figliuol mio, d’ascoltar l’istruzione, se ti vuoi allontanare dalle parole della scienza.

Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.

Il testimonio iniquo si burla della giustizia, e la bocca degli empi trangugia l’iniquità.

Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.

I giudici son preparati per i beffardi e le percosse per il dosso degli stolti.

La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.