Proverbs 18

Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.

Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.

Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.

Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.

Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.

Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.

Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.

La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.

Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.

Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.

Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.

La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.

La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.

La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.

Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.

La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.

Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.

Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.

Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.

La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.

I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.

La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.

Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.

Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.

Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.

Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.

Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?

La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?

Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.

La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.

I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.

Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.

Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.

La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.

La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.

La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.

Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.

Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.

Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.

De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.

Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.

Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.

Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.

Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.

Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.

Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.

Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.

Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.