Job 9

Felele pedig Jób, és monda:

Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

Igaz, jól tudom, hogy így van; hogyan is lehetne igaz a halandó ember Istennél?

Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

Ha perelni akarna ő vele, ezer közül egy sem felelhetne meg néki.

Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

Bölcs szívű és hatalmas erejű: ki szegülhetne ellene, hogy épségben maradjon?

Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

A ki hegyeket mozdít tova, hogy észre se veszik, és megfordítja őket haragjában.

Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

A ki kirengeti helyéből a földet, úgy hogy oszlopai megrepedeznek.

Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

A ki szól a napnak és az fel nem kél, és bepecsételi a csillagokat.

Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

A ki egymaga feszítette ki az egeket, és a tenger hullámain tapos.

Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

A ki teremtette a gönczölszekeret, a kaszás csillagot és a fiastyúkot és a délnek titkos tárait.

Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

A ki nagy dolgokat cselekszik megfoghatatlanul, és csudákat megszámlálhatatlanul.

Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

Ímé, elvonul mellettem, de nem látom, átmegy előttem, de nem veszem észre.

Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

Ímé, ha elragad *valamit,* ki akadályozza meg; ki mondhatja néki: Mit cselekszel?

Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

Ha az Isten el nem fordítja az ő haragját, alatta meghajolnak Ráháb czinkosai is.

Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

Hogyan felelhetnék hát én meg ő néki, és lelhetnék vele szemben szavakat?

Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

A ki, ha szinte igazam volna, sem felelhetnék néki; kegyelemért könyörögnék ítélő birámhoz.

Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

Ha segítségül hívnám és felelne is nékem, még sem hinném, hogy szavamat fülébe vevé;

Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

A ki forgószélben rohan meg engem, és ok nélkül megsokasítja sebeimet.

Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

Nem hagyna még lélekzetet se vennem, hanem keserűséggel lakatna jól.

Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

Ha erőre kerülne a dolog? Ímé, ő igen erős; és ha ítéletre? Ki tűzne ki én nékem napot?

Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

Ha igaznak mondanám magamat, a szájam kárhoztatna engem; ha ártatlannak: bűnössé tenne engemet.

Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

Ártatlan vagyok, nem törődöm lelkemmel, útálom az életemet.

Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

Mindegy ez! Azért azt mondom: elveszít ő ártatlant és gonoszt!

Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

Ha ostorával hirtelen megöl, neveti a bűntelenek megpróbáltatását.

Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

A föld a gonosz kezébe adatik, a ki az ő biráinak arczát elfedezi. Nem így van? Kicsoda hát ő?

Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

Napjaim gyorsabbak valának a kengyelfutónál: elfutának, nem láttak semmi jót.

Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

Ellebbentek, mint a gyorsan járó hajók, miként zsákmányára csap a keselyű.

Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

Ha azt mondom: Nosza elfelejtem panaszomat, felhagyok haragoskodásommal és vidám leszek:

Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

Megborzadok az én mindenféle fájdalmamtól; tudom, hogy nem találsz bűntelennek engem.

Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

Rossz ember vagyok én! Minek fáraszszam hát magamat hiába?

Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

Ha hóvízzel mosakodom is meg, ha szappannal mosom is meg kezeimet:

Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

Akkor is a posványba mártanál engem és az én ruháim is útálnának engem.

Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

Mert nem ember ő, mint én, hogy néki megfelelhetnék, *és* együtt pörbe állanánk.

Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

Nincs is közöttünk igazlátó, a ki kezét közbe vethesse kettőnk között!

Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

Venné csak el rólam az ő veszszejét, és az ő rettentésével ne rettegtetne engem:

Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

Akkor szólanék és nem félnék tőle: mert nem így vagyok én magammal!

Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.