Job 19

ויען איוב ויאמר׃

Eyüp şöyle yanıtladı:

עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃

“Ne zamana dek beni üzecek, Sözlerinizle ezeceksiniz?

זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃

On kez oldu beni aşağılıyor, Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.

ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃

Yanlış yola sapmışsam, Bu benim suçum.

אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃

Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor, Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,

דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃

Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı, Beni ağıyla kuşattı.

הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃

“İşte, ‘Zorbalık bu!’ diye haykırıyorum, ama yanıt yok, Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.

ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃

Yoluma set çekti, geçemiyorum, Yollarımı karanlığa boğdu.

כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃

Üzerimden onurumu soydu, Başımdaki tacı kaldırdı.

יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃

Her yandan yıktı beni, tükendim, Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.

ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃

Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor, Beni hasım sayıyor.

יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃

Orduları üstüme üstüme geliyor, Bana karşı rampalar yapıyor, Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.

אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃

“Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı, Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.

חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃

Akrabalarım uğramaz oldu, Yakın dostlarım beni unuttu.

גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃

Evimdeki konuklarla hizmetçiler Beni yabancı sayıyor, Garip oldum gözlerinde.

לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃

Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor, Dil döksem bile.

רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃

Soluğum karımı tiksindiriyor, Kardeşlerim benden iğreniyor.

גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃

Çocuklar bile beni küçümsüyor, Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.

תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃

Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor, Sevdiklerim yüz çeviriyor.

בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃

Bir deri bir kemiğe döndüm, Ölümün eşiğine geldim.

חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃

“Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın, Çünkü Tanrı’nın eli vurdu bana.

למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃

Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor, Etime doymuyorsunuz?

מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃

“Keşke şimdi sözlerim yazılsa, Kitaba geçseydi,

בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃

Demir kalemle, kurşunla Sonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!

ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃

Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını, Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.

ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃

Derim yok olduktan sonra, Yeni bedenimle Tanrı’yı göreceğim.

אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃

O’nu kendim göreceğim, Kendi gözlerimle, başkası değil. Yüreğim bayılıyor bağrımda!

כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃

Eğer, ‘Sıkıntının kökü onda olduğu için Onu kovalım’ diyorsanız,

גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃

Kılıçtan korkmalısınız, Çünkü kılıç cezası öfkeli olur, O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.”