Job 19

ויען איוב ויאמר׃
A odpowiadając Ijob rzekł:
עד אנה תוגיון נפשי ותדכאונני במלים׃
Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?
זה עשר פעמים תכלימוני לא תבשו תהכרו לי׃
Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?
ואף אמנם שגיתי אתי תלין משוגתי׃
A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.
אם אמנם עלי תגדילו ותוכיחו עלי חרפתי׃
A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,
דעו אפו כי אלוה עותני ומצודו עלי הקיף׃
Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.
הן אצעק חמס ולא אענה אשוע ואין משפט׃
Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.
ארחי גדר ולא אעבור ועל נתיבותי חשך ישים׃
Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.
כבודי מעלי הפשיט ויסר עטרת ראשי׃
Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.
יתצני סביב ואלך ויסע כעץ תקותי׃
Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.
ויחר עלי אפו ויחשבני לו כצריו׃
Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.
יחד יבאו גדודיו ויסלו עלי דרכם ויחנו סביב לאהלי׃
Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.
אחי מעלי הרחיק וידעי אך זרו ממני׃
Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.
חדלו קרובי ומידעי שכחוני׃
Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.
גרי ביתי ואמהתי לזר תחשבני נכרי הייתי בעיניהם׃
Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.
לעבדי קראתי ולא יענה במו פי אתחנן לו׃
Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.
רוחי זרה לאשתי וחנתי לבני בטני׃
Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.
גם עוילים מאסו בי אקומה וידברו בי׃
I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
תעבוני כל מתי סודי וזה אהבתי נהפכו בי׃
Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.
בעורי ובבשרי דבקה עצמי ואתמלטה בעור שני׃
Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.
חנני חנני אתם רעי כי יד אלוה נגעה בי׃
Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.
למה תרדפני כמו אל ומבשרי לא תשבעו׃
Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?
מי יתן אפו ויכתבון מלי מי יתן בספר ויחקו׃
Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!
בעט ברזל ועפרת לעד בצור יחצבון׃
Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!
ואני ידעתי גאלי חי ואחרון על עפר יקום׃
Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.
ואחר עורי נקפו זאת ומבשרי אחזה אלוה׃
A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;
אשר אני אחזה לי ועיני ראו ולא זר כלו כליתי בחקי׃
Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.
כי תאמרו מה נרדף לו ושרש דבר נמצא בי׃
Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.
גורו לכם מפני חרב כי חמה עונות חרב למען תדעון שדין׃
Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.