Proverbs 24

Ne porte pas envie aux hommes méchants, Et ne désire pas être avec eux;
Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ αυτων
Car leur coeur médite la ruine, Et leurs lèvres parlent d'iniquité.
διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.
C'est par la sagesse qu'une maison s'élève, Et par l'intelligence qu'elle s'affermit;
Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.
C'est par la science que les chambres se remplissent De tous les biens précieux et agréables.
Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.
Un homme sage est plein de force, Et celui qui a de la science affermit sa vigueur;
Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.
Car tu feras la guerre avec prudence, Et le salut est dans le grand nombre des conseillers.
Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.
La sagesse est trop élevée pour l'insensé; Il n'ouvrira pas la bouche à la porte.
Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.
Celui qui médite de faire le mal S'appelle un homme plein de malice.
Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.
La pensée de la folie n'est que péché, Et le moqueur est en abomination parmi les hommes.
Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.
Si tu faiblis au jour de la détresse, Ta force n'est que détresse.
Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.
Délivre ceux qu'on traîne à la mort, Ceux qu'on va égorger, sauve-les!
Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.
Si tu dis: Ah! nous ne savions pas!... Celui qui pèse les coeurs ne le voit-il pas? Celui qui veille sur ton âme ne le connaît-il pas? Et ne rendra-t-il pas à chacun selon ses oeuvres?
Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;
Mon fils, mange du miel, car il est bon; Un rayon de miel sera doux à ton palais.
Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου
De même, connais la sagesse pour ton âme; Si tu la trouves, il est un avenir, Et ton espérance ne sera pas anéantie.
Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.
Ne tends pas méchamment des embûches à la demeure du juste, Et ne dévaste pas le lieu où il repose;
Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου
Car sept fois le juste tombe, et il se relève, Mais les méchants sont précipités dans le malheur.
διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται αλλ οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.
Ne te réjouis pas de la chute de ton ennemi, Et que ton coeur ne soit pas dans l'allégresse quand il chancelle,
Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου
De peur que l'Eternel ne le voie, que cela ne lui déplaise, Et qu'il ne détourne de lui sa colère.
Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ αυτου.
Ne t'irrite pas à cause de ceux qui font le mal, Ne porte pas envie aux méchants;
Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων μη ζηλευε τους ασεβεις
Car il n'y a point d'avenir pour celui qui fait le mal, La lampe des méchants s'éteint.
διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
Mon fils, crains l'Eternel et le roi; Ne te mêle pas avec les hommes remuants;
Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων
Car soudain leur ruine surgira, Et qui connaît les châtiments des uns et des autres?
διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;
Voici encore ce qui vient des sages: Il n'est pas bon, dans les jugements, d'avoir égard aux personnes.
Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.
Celui qui dit au méchant: Tu es juste! Les peuples le maudissent, les nations le maudissent.
Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι
Mais ceux qui le châtient s'en trouvent bien, Et le bonheur vient sur eux comme une bénédiction.
αλλ εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ αυτους.
Il baise les lèvres, Celui qui répond des paroles justes.
Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.
Soigne tes affaires au dehors, Mets ton champ en état, Puis tu bâtiras ta maison.
Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.
Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain; Voudrais-tu tromper par tes lèvres?
Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.
Ne dis pas: Je lui ferai comme il m'a fait, Je rendrai à chacun selon ses oeuvres.
Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.
J'ai passé près du champ d'un paresseux, Et près de la vigne d'un homme dépourvu de sens.
Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων
Et voici, les épines y croissaient partout, Les ronces en couvraient la face, Et le mur de pierres était écroulé.
και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.
J'ai regardé attentivement, Et j'ai tiré instruction de ce que j'ai vu.
Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.
Un peu de sommeil, un peu d'assoupissement, Un peu croiser les mains pour dormir!...
Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον
Et la pauvreté te surprendra, comme un rôdeur, Et la disette, comme un homme en armes.
επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.