Job 5

Nimitä siis, jos joku on, joka kanssas todistaa, ja kenen tykö pyhistä sinä itses käännät?
Tena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?
Mutta tyhmän tappaa viha, ja taitamattoman kuolettaa kiivaus.
E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.
Minä näin tyhmän juurtuneen, ja kirosin kohta hänen huonettansa.
I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.
Hänen lapsensa pitää oleman kaukana terveydestä; ja pitää rikki murrettaman portissa, kussa ei yhtään auttajaa ole.
Kei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.
Hänen elonsa pitää isoovaisen syömän, ja orjantappuroista sen ottaman; ja hänen kalunsa pitää ryövärien nielemän.
Ko ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.
Sillä ei vaiva käy ylös tomusta; ja onnettomuus ei kasva maasta.
Na e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;
Vaan ihminen syntyy onnettomuuteen; niinkuin kuumain hiilten kipinät sinkoilevat ylöskäsin.
I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.
Kuitenkin tahdon minä Jumalasta tutkistella: Jumalasta minä tahdon puhua,
Ko ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,
Joka voimallisia töitä tekee, joita ei tutkia taideta, ja ihmeitä, joita ei lukea taideta;
E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;
Joka antaa sateen maan päälle, ja antaa tulla veden teiden päälle;
E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;
Joka ylentää nöyrät korkeuteen, ja korottaa sorrettuja autuuteen.
E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.
Hän tekee kavalain aivoitukset tyhjäksi, ettei heidän kätensä mitään toimittaa taida.
E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.
Hän käsittää taitavat kavaluudessansa, ja pahain neuvo kukistetaan,
Mau ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.
Että he päivällä juoksevat pimeydessä, ja koperoitsevat puolipäivänä niinkuin yöllä.
I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.
Ja hän auttaa köyhää miekasta, ja heidän suustansa, ja voimallisten kädestä.
Otiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.
Ja hän on köyhän turva, että vääryys pitäis suunsa kiinni.
Ka ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.
Katso, autuas on se ihminen, jota Jumala kurittaa; sentähden älä hylkää Kaikkivaltiaan kuritusta.
Nana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.
Sillä hän haavoittaa ja sitoo; hän lyö ja hänen kätensä terveeksi tekee.
He whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.
Kuudesta murheesta päästää hän sinun; ja seitsemännestä ei tule mitään pahaa sinulle.
E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.
Kalliilla ajalla vapahtaa hän sinun kuolemasta, ja sodassa miekasta.
I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.
Hän peittää sinun kielen ruoskalta; ja ei sinun pidä pelkäämän hävitystä, koska se tulee.
Ka huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.
Hävityksessä ja nälässä sinä naurat; ja et pelkää metsän petoja.
E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.
Sillä sinun liittos pitää oleman kivien kanssa kedolla, ja maan pedot pitää sinun kanssas rauhallisesti oleman.
No te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.
Sinä ymmärrät, että sinun majas on rauhassa, ja sinä oleskelet asuinsiassas ilman syntiä.
Ka mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.
Ja sinä saat ymmärtää, että siemenes on suureksi tuleva, ja vesas niinkuin ruoho maassa.
Ka mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.
Ja sinä tulet vanhalla ijällä hautaan, niinkuin elositoma ajallansa korjataan.
Ka ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.
Katso, sitä me olemme tutkineet, ja se on niin: kuule sitä, ja tunne sinä myös se hyväkses.
Nana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.