Job 13

Katso, kaikkia näitä ovat silmäni nähneet, ja korvani kuulleet, ja on ne ymmärtänyt.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Jota te tiedätte, sitä minäkin tiedän, enkä ole halvempi teitä.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Minä puhun siis Kaikkivaltiaan tykö, ja mielin kamppailla Jumalan kanssa.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Sillä te olette valheen saarnaajat, ja kaikki kelvottomat lääkärit.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Jospa te voisitte juuri ääneti olla, niin te olisitte taitavat.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Kuulkaat siis minun kamppaustani, ja ottakaat vaari asiasta, kuin minä puhun.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Tahdotteko te Jumalan puolesta vastata vääryydellä? ja hänen puolestansa puhua petosta?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Tahdotteko te katsoa hänen mieltänsä? Tahdotteko te riidellä Jumalan puolesta?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Pitääkö se teille menestymän, koska hän teitä etsii? luuletteko te hänen pettävänne, niinkuin joku pettää ihmisen?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Hän kovin nuhtelee teitä, jos te salaisesti mieliä katsotte.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Eikö hänen korkeutensa teitä peljätä? ja hänen pelkonsa lankee teidän päällenne?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Teidän muistonne vedetään tuhan verraksi, ja teidän selkänne pitää oleman niinkuin saviroukkio.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Olkaat ääneti minun edessäni, minä puhun, tapahtukoon minulle mitä hyvänsä.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Miksi minun pitää pureman lihaani hampaillani, ja asettaman sieluni minun käsiini?

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Katso, vaikka hän minun tappais, enkö minä vielä sittenkin toivoisi? kuitenkin minä nuhtelen teitäni hänen edessänsä.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Hän on kuitenkin minun autuuteni; sillä ei yksikään ulkokullattu tule hänen eteensä.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Kuulkaat juuri visusti minun puhettani, ja minun selitystäni teidän korvainne edessä.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Katso, jo minä olen tuomion sanonut: Minä tiedän, että minä olen hurskas.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Kuka tahtoo käydä oikeudelle minun kanssani? Mutta minun täytyy nyt ääneti olla, ja loppua.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Ainoastaan älä tee minulle kahta, niin en minä kätke itsiäni sinun edestäs.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Anna kätes olla kaukana minusta, ja sinun kauhistukses älköön minua peljättäkö.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Kutsu minua, ja minä vastaan: eli minä puhun, ja vastaa sinä minua.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Kuinka usiat ovat minun vääryyteni ja pahat tekoni? anna minun saada tietää minun syntini ja rikokseni.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Miksi sinä peität kasvos, ja pidät minua vihollisena?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Tahdotkos niin kova olla lentävää lehteä vastaan, ja vainota kuivaa oljen kortta?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Sillä sinä kirjoitat minulle murhetta, ja annat minun periä nuoruuteni syntejä.

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Sinä olet pannut minun jalkani jalkapuuhun, ja otat kaikista minun poluistani vaarin, ja katsot kaikkia minun askeleitani;

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Joka kuitenkin hukun niinkuin mädännyt raato, ja niinkuin koilta syöty vaate.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.