Job 19

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

respondens autem Iob dixit

تا به کی می‌خواهید با سخنانتان مرا عذاب بدهید و دلم را بشکنید؟

usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus

بارها به من اهانت کرده‌اید و از رفتار خود با من خجالت نمی‌کشید.

en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me

اگر من گناهی کرده باشم، ضرر آن به خودم می‌رسد و به شما آسیبی نمی‌رساند.

nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea

شما خود را بهتر و برتر از من می‌دانید و مصیبتهای مرا نتیجهٔ گناه من می‌پندارید.

at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis

درحالی‌که خدا این روز بد را بر سر من آورده و به دام خود گرفتارم کرده است.

saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit

حتّی وقتی از ظلمی که به من شده است، فریاد می‌زنم و کمک می‌طلبم، کسی به داد من نمی‌رسد.

ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet

خدا راه مرا بسته و آن را تاریک کرده است و امید رهایی از این وضع برای من نیست.

semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit

او عزّت و اعتبار مرا از بین برد و هرچه که داشتم از من گرفته.

spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo

از هر طرف مرا خُرد نموده و نهال آرزوهای مرا از ریشه کنده است.

destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam

آتش غضب خود را بر من افروخته و مرا دشمن خود می‌شمارد.

iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum

لشکر خود را می‌فرستد تا چادر مرا محاصره کنند.

simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum

او خانواده‌ام را از من جدا کرد و آشنایانم را با من بیگانه ساخت.

fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me

خویشاوندان و دوستانِ نزدیک من، فراموشم کرده‌اند

dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei

و مهمان خانه‌ام مرا از یاد برده است. کنیزان خانه‌ام مرا نمی‌شناسند و برای آنها بیگانه شده‌ام.

inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum

خدمتکار خود را با زاری و التماس صدا می‌کنم، امّا او جوابم را نمی‌دهد.

servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum

زن من طاقت بوی دهان مرا ندارد و برادرانم از من بیزار هستند.

halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei

حتّی بچّه‌ها با حقارت به من می‌نگرند و مسخره‌ام می‌کنند.

stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi

دوستان صمیمی‌ام از من نفرت دارند و کسانی را که دوست می‌داشتم، از من روی‌گردان شده‌اند.

abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me

از من فقط پوست و استخوان باقیمانده است و به سختی از مرگ گریخته‌ام.

pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos

شما دوستان من هستید، بر من رحم کنید، زیرا دست خدا مرا به این روز انداخته است.

miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

چرا شما هم مانند خدا مرا عذاب می‌دهید؟ چرا مرا به حال خودم نمی‌گذارید؟

quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini

ای کاش سخنان مرا کسی به یاد می‌آورد و در کتابی می‌نوشت

quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro

و یا با قلم آهنین آنها را بر سنگی حک می‌کرد، تا برای همیشه باقی بمانند.

stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice

امّا می‌دانم که نجات‌دهندهٔ من در آسمان است و روزی برای دفاع من به زمین خواهد آمد.

scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim

یقین دارم که حتّی پس از آن که گوشت و پوست بدنم بپوسند، خدا را می‌بینم.

et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum

او برای من بیگانه نیست. او را با همین چشمان خود خواهم دید.

quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo

وقتی گفتید: «چگونه او را عذاب دهیم؟» از حال رفتم. شما می‌خواستید با بهانه‌ای مرا متّهم سازید.

quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum

پس از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که روز داوری خدا در انتظار شماست.

fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium