Psalms 102

Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem

Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat

Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me

Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt

De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum

Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum

Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant

Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui

Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me

Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui

Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione

Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum

Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem

Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam

Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua

Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum

Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum

Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est

Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis

Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem

Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino

Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos

En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui

Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli

Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur

La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

tu autem ipse es et anni tui non deficient