Job 9

Ijob respondis kaj diris:

Job prit la parole et dit:

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Je sais bien qu'il en est ainsi; Comment l'homme serait-il juste devant Dieu?

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

S'il voulait contester avec lui, Sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

A lui la sagesse et la toute-puissance: Qui lui résisterait impunément?

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Il transporte soudain les montagnes, Il les renverse dans sa colère.

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Il secoue la terre sur sa base, Et ses colonnes sont ébranlées.

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Il commande au soleil, et le soleil ne paraît pas; Il met un sceau sur les étoiles.

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

Seul, il étend les cieux, Il marche sur les hauteurs de la mer.

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

Il a créé la Grande Ourse, l'Orion et les Pléiades, Et les étoiles des régions australes.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas, Il s'en va, et je ne l'aperçois pas.

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

S'il enlève, qui s'y opposera? Qui lui dira: Que fais-tu?

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Dieu ne retire point sa colère; Sous lui s'inclinent les appuis de l'orgueil.

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

Et moi, comment lui répondre? Quelles paroles choisir?

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Quand je serais juste, je ne répondrais pas; Je ne puis qu'implorer mon juge.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Et quand il m'exaucerait, si je l'invoque, Je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix,

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Lui qui m'assaille comme par une tempête, Qui multiplie sans raison mes blessures,

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

Qui ne me laisse pas respirer, Qui me rassasie d'amertume.

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Recourir à la force? Il est tout-puissant. A la justice? Qui me fera comparaître?

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Suis-je juste, ma bouche me condamnera; Suis-je innocent, il me déclarera coupable.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Innocent! Je le suis; mais je ne tiens pas à la vie, Je méprise mon existence.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Qu'importe après tout? Car, j'ose le dire, Il détruit l'innocent comme le coupable.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Si du moins le fléau donnait soudain la mort!... Mais il se rit des épreuves de l'innocent.

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La terre est livrée aux mains de l'impie; Il voile la face des juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Mes jours sont plus rapides qu'un courrier; Ils fuient sans avoir vu le bonheur;

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Ils passent comme les navires de jonc, Comme l'aigle qui fond sur sa proie.

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Si je dis: Je veux oublier mes souffrances, Laisser ma tristesse, reprendre courage,

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Je suis effrayé de toutes mes douleurs. Je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Je serai jugé coupable; Pourquoi me fatiguer en vain?

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Quand je me laverais dans la neige, Quand je purifierais mes mains avec du savon,

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Tu me plongerais dans la fange, Et mes vêtements m'auraient en horreur.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Il n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, Pour que nous allions ensemble en justice.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

Il n'y a pas entre nous d'arbitre, Qui pose sa main sur nous deux.

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Qu'il retire sa verge de dessus moi, Que ses terreurs ne me troublent plus;

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Alors je parlerai et je ne le craindrai pas. Autrement, je ne suis point à moi-même.