Job 13

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Voici, mon oeil a vu tout cela, Mon oreille l'a entendu et y a pris garde.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Ce que vous savez, je le sais aussi, Je ne vous suis point inférieur.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Mais je veux parler au Tout-Puissant, Je veux plaider ma cause devant Dieu;

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Car vous, vous n'imaginez que des faussetés, Vous êtes tous des médecins de néant.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Que n'avez-vous gardé le silence? Vous auriez passé pour avoir de la sagesse.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Ecoutez, je vous prie, ma défense, Et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Direz-vous en faveur de Dieu ce qui est injuste, Et pour le soutenir alléguerez-vous des faussetés?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Voulez-vous avoir égard à sa personne? Voulez-vous plaider pour Dieu?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

S'il vous sonde, vous approuvera-t-il? Ou le tromperez-vous comme on trompe un homme?

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Certainement il vous condamnera, Si vous n'agissez en secret que par égard pour sa personne.

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle pas? Sa terreur ne tombera-t-elle pas sur vous?

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Vos sentences sont des sentences de cendre, Vos retranchements sont des retranchements de boue.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Taisez-vous, laissez-moi, je veux parler! Il m'en arrivera ce qu'il pourra.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Pourquoi saisirais-je ma chair entre les dents? J'exposerai plutôt ma vie.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Voici, il me tuera; je n'ai rien à espérer; Mais devant lui je défendrai ma conduite.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Cela même peut servir à mon salut, Car un impie n'ose paraître en sa présence.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Ecoutez, écoutez mes paroles, Prêtez l'oreille à ce que je vais dire.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Me voici prêt à plaider ma cause; Je sais que j'ai raison.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Quelqu'un disputera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je veux mourir.

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Seulement, accorde-moi deux choses Et je ne me cacherai pas loin de ta face:

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Retire ta main de dessus moi, Et que tes terreurs ne me troublent plus.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Puis appelle, et je répondrai, Ou si je parle, réponds-moi!

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître mes transgressions et mes péchés.

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Pourquoi caches-tu ton visage, Et me prends-tu pour ton ennemi?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Veux-tu frapper une feuille agitée? Veux-tu poursuivre une paille desséchée?

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Pourquoi m'infliger d'amères souffrances, Me punir pour des fautes de jeunesse?

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Pourquoi mettre mes pieds dans les ceps, Surveiller tous mes mouvements, Tracer une limite à mes pas,

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Quand mon corps tombe en pourriture, Comme un vêtement que dévore la teigne?