Job 22

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:

Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?

Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?

Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?

Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.

Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.

Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.

Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.

Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.

Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,

Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.

Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.

Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?

La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.

Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?

Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.

Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?

Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).

La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,

Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.

Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.

Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.

Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,

Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.

Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.

Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,

Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.

Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.

Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.

Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.

Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.