I Corinthians 11

Weest mijn navolgers, gelijkerwijs ook ik van Christus.

Bli mine efterfølgere, likesom jeg efterfølger Kristus!

En ik prijs u, broeders, dat gij in alles mijner gedachtig zijt, en de inzettingen behoudt, gelijk ik die u overgegeven heb.

Jeg roser eder for at I kommer mig i hu i alle ting og holder fast ved mine forskrifter, således som jeg gav eder dem.

Doch ik wil, dat gij weet, dat Christus het Hoofd is eens iegelijken mans, en de man het hoofd der vrouw, en God het Hoofd van Christus.

Men jeg vil at I skal vite at Kristus er enhver manns hoved, og mannen er kvinnens hoved, og Gud er Kristi hoved.

Een iegelijk man, die bidt of profeteert, hebbende iets op het hoofd, die onteert zijn eigen hoofd;

Hver mann som beder eller taler profetisk med noget på hodet, vanærer sitt hode;

Maar een iegelijke vrouw, die bidt of profeteert met ongedekten hoofde, onteert haar eigen hoofd; want het is een en hetzelfde, alsof haar het haar afgesneden ware.

men hver kvinne som beder eller taler profetisk med utildekket hode, vanærer sitt hode; for det er aldeles det samme som om hun var raket.

Want indien een vrouw niet gedekt is, dat zij ook geschoren worde; maar indien het lelijk is voor een vrouw geschoren te zijn, of het haar afgesneden te hebben, dat zij zich dekke.

For hvis en kvinne ikke tildekker sig, da la henne også klippe håret av; men er det usømmelig for en kvinne å klippe eller rake av sig håret, da la henne tildekke sig.

Want de man moet het hoofd niet dekken, overmits hij het beeld en de heerlijkheid Gods is; maar de vrouw is de heerlijkheid des mans.

For en mann skal ikke tildekke sitt hode, eftersom han er Guds billede og ære; men kvinnen er mannens ære.

Want de man is uit de vrouw niet, maar de vrouw is uit den man.

For mannen er ikke av kvinnen, men kvinnen er av mannen;

Want ook is de man niet geschapen om de vrouw, maar de vrouw om den man.

mannen blev jo heller ikke skapt for kvinnens skyld, men kvinnen for mannens skyld.

Daarom moet de vrouw een macht op het hoofd hebben, om der engelen wil.

Derfor bør kvinnen ha et undergivenhets-tegn på sitt hode for englenes skyld.

Nochtans is noch de man zonder de vrouw, noch de vrouw zonder den man, in den Heere.

Dog, i Herren er hverken kvinnen noget fremfor mannen eller mannen noget fremfor kvinnen;

Want gelijkerwijs de vrouw uit den man is, alzo is ook de man door de vrouw; doch alle dingen zijn uit God.

for likesom kvinnen er av mannen, så er også mannen ved kvinnen, og alt er av Gud.

Oordeelt gij onder uzelven: is het betamelijk, dat de vrouw ongedekt God bidde?

Døm hos eder selv: passer det sig at en kvinne beder til Gud med utildekket hode?

Of leert u ook de natuur zelve niet, dat zo een man lang haar draagt, het hem een oneer is?

Lærer ikke endog selve naturen eder at dersom en mann lar håret vokse langt, er det ham til vanære,

Maar zo een vrouw lang haar draagt, dat het haar een eer is; omdat het lange haar voor een deksel haar is gegeven?

men dersom en kvinne lar håret vokse langt, er det henne til ære? for det lange hår er gitt henne til slør.

Doch indien iemand schijnt twistgierig te zijn, wij hebben zulke gewoonten niet, noch de Gemeenten Gods.

Men dersom nogen vil være trettekjær, da har ikke vi en sådan skikk, heller ikke Guds menigheter.

Dit nu, hetgeen ik u aanzegge, prijs ik niet, namelijk dat gij niet tot beter, maar tot erger samenkomt.

Men idet jeg påbyder dette, roser jeg ikke at I kommer sammen, ikke til det bedre, men til det verre.

Want eerstelijk, als gij samenkomt in de Gemeente, zo hoor ik, dat er scheuringen zijn onder u; en ik geloof het ten dele;

For for det første, når I kommer sammen i menighets-samling, hører jeg at det er splid iblandt eder, og for en del tror jeg det;

Want er moeten ook ketterijen onder u zijn, opdat degenen, die oprecht zijn, openbaar mogen worden onder u.

for det må være partier iblandt eder, forat de ekte kan bli åpenbare iblandt eder.

Als gij dan bijeen samenkomt, dat is niet des Heeren avondmaal eten.

Når I altså kommer sammen, da blir det ikke Herrens nattverd I eter;

Want in het eten neemt een iegelijk te voren zijn eigen avondmaal; en deze is hongerig, en de andere is dronken.

for idet I eter, tar hver på forhånd sin egen mat, og den ene er hungrig, og den annen er drukken.

Hebt gij dan geen huizen, om er te eten en te drinken? Of veracht gij de Gemeente Gods, en beschaamt gij degenen, die niet hebben? Wat zal ik u zeggen? Zal ik u prijzen? In dezen prijs ik u niet.

Har I da ikke hus til å ete og drikke i? eller forakter I Guds menighet og vanærer dem som intet har? Hvad skal jeg si til eder? skal jeg rose eder? I dette roser jeg eder ikke.

Want ik heb van den Heere ontvangen, hetgeen ik ook u overgegeven heb, dat de Heere Jezus in den nacht, in welken Hij verraden werd, het brood nam;

For jeg har mottatt fra Herren dette som jeg også har overgitt eder, at den Herre Jesus i den natt da han blev forrådt, tok et brød,

En als Hij gedankt had, brak Hij het, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.

takket og brøt det og sa: Dette er mitt legeme, som er for eder; gjør dette til minne om mig!

Desgelijks nam Hij ook den drinkbeker, na het eten des avondmaals, en zeide: Deze drinkbeker is het Nieuwe Testament in Mijn bloed. Doet dat, zo dikwijls als gij dien zult drinken, tot Mijn gedachtenis.

Likeså også kalken efter aftensmåltidet, idet han sa: Denne kalk er den nye pakt i mitt blod; gjør dette, så ofte som I drikker den, til minne om mig!

Want zo dikwijls als gij dit brood zult eten, en dezen drinkbeker zult drinken, zo verkondigt den dood des Heeren, totdat Hij komt.

For så ofte som I eter dette brød og drikker denne kalk, forkynner I Herrens død, inntil han kommer.

Zo dan, wie onwaardiglijk dit brood eet, of den drinkbeker des Heeren drinkt, die zal schuldig zijn aan het lichaam en bloed des Heeren.

Derfor, hver som eter brødet eller drikker Herrens kalk uverdig, han blir skyldig i Herrens legeme og blod.

Maar de mens beproeve zichzelven, en ete alzo van het brood, en drinke van den drinkbeker.

Men hvert menneske prøve sig selv, og så ete han av brødet og drikke av kalken!

Want die onwaardiglijk eet en drinkt, die eet en drinkt zichzelven een oordeel, niet onderscheidende het lichaam des Heeren.

for den som eter og drikker, han eter og drikker sig selv til dom dersom han ikke gjør forskjell på Herrens legeme.

Daarom zijn onder u vele zwakken en kranken, en velen slapen.

Derfor er det mange skrøpelige og syke iblandt eder, og mange sovner inn.

Want indien wij onszelven oordeelden, zo zouden wij niet geoordeeld worden.

Men dersom vi dømte oss selv, blev vi ikke dømt;

Maar als wij geoordeeld worden, zo worden wij van den Heere getuchtigd, opdat wij met de wereld niet zouden veroordeeld worden.

men når vi dømmes, da refses vi av Herren, forat vi ikke skal fordømmes sammen med verden.

Zo dan, mijn broeders, als gij samenkomt om te eten, verwacht elkander.

Derfor, mine brødre, når I kommer sammen for å ete, da del med hverandre;

Doch zo iemand hongert, dat hij te huis ete, opdat gij niet tot een oordeel samenkomt. De overige dingen nu zal ik verordenen, als ik zal gekomen zijn.

og hvis nogen hungrer, da ete han hjemme, forat I ikke skal komme sammen til dom! Det annet skal jeg foreskrive når jeg kommer.