Psalms 103

(Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!

Ψαλμος του Δαβιδ. Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον και παντα τα εντος μου το ονομα το αγιον αυτου.

Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!

Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον, και μη λησμονης πασας τας ευεργεσιας αυτου

Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,

τον συγχωρουντα πασας τας ανομιας σου τον ιατρευοντα πασας τας αρρωστιας σου

han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,

τον λυτρονοντα εκ της φθορας την ζωην σου τον στεφανουντα σε με ελεος και οικτιρμους

han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!

τον χορταζοντα εν αγαθοις το γηρας σου η νεοτης σου ανανεουται ως του αετου.

HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.

Ο Κυριος καμνει δικαιοσυνην και κρισιν εις παντας τους αδικουμενους.

Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;

Εφανερωσε τας οδους αυτου εις τον Μωυσην, τα εργα αυτου εις τους υιους Ισραηλ.

barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;

Οικτιρμων και ελεημων ειναι ο Κυριος, μακροθυμος και πολυελεος.

han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;

Δεν θελει δικολογει διαπαντος ουδε θελει φυλαττει την οργην αυτου εις τον αιωνα.

han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.

Δεν εκαμεν εις ημας κατα τας αμαρτιας ημων, ουδε ανταπεδωκεν εις ημας κατα τας ανομιας ημων.

Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.

Διοτι οσον ειναι το υψος του ουρανου υπερανω της γης, τοσον μεγα ειναι το ελεος αυτου προς τους φοβουμενους αυτον.

Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.

Οσον απεχει η ανατολη απο της δυσεως, τοσον εμακρυνεν αφ ημων τας ανομιας ημων.

Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.

Καθως σπλαγχνιζεται ο πατηρ τα τεκνα, ουτως ο Κυριος σπλαγχνιζεται τους φοβουμενους αυτον.

Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;

Διοτι αυτος γνωριζει την πλασιν ημων, ενθυμειται οτι ειμεθα χωμα.

som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;

Του ανθρωπου αι ημεραι ειναι ως χορτος ως το ανθος του αγρου, ουτως ανθει.

når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.

Διοτι διερχεται ο ανεμος επ αυτου, και δεν υπαρχει πλεον και ο τοπος αυτου δεν γνωριζει αυτο πλεον.

Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn

Το δε ελεος του Κυριου ειναι απο του αιωνος και εως του αιωνος επι τους φοβουμενους αυτον και η δικαιοσυνη αυτου επι τους υιους των υιων

for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.

επι τους φυλαττοντας την διαθηκην αυτου και ενθυμουμενους τας εντολας αυτου δια να εκπληρωσιν αυτας.

HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.

Ο Κυριος ητοιμασε τον θρονον αυτου εν τω ουρανω, και η βασιλεια αυτου δεσποζει τα παντα.

Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.

Ευλογειτε τον Κυριον, αγγελοι αυτου, δυνατοι εν ισχυι, οι εκτελουντες τον λογον αυτου, οι ακουοντες της φωνης του λογου αυτου.

Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.

Ευλογειτε τον Κυριον, πασαι αι δυναμεις αυτου λειτουργοι αυτου, οι εκτελουντες το θελημα αυτου.

Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!

Ευλογειτε τον Κυριον, παντα τα εργα αυτου εν παντι τοπω της δεσποτειας αυτου. Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον.