Job 20

Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde

Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,

"Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;

Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.

til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!

Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.

Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,

Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;

at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?

He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?

Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,

Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;

som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"

Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?

Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;

Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.

Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.

Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.

Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.

E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.

Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.

E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.

Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,

Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;

sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,

Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;

så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;

Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.

Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,

I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.

han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;

Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.

han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;

E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.

han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.

Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.

Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.

Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.

Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;

I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.

ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;

Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.

midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.

I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.

For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.

I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.

Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;

Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.

en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,

E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.

idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.

Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.

Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.

Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.

Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.

Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.

Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!

Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.