Proverbs 31

Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.
اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:
Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?
ای پسر من، ای پسری که تو را با نذر و نیاز به دنیا آورده‌ام.
Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.
نیروی جوانی‌ات را صرف زنان مکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.
Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,
ای لموئیل، برای پادشاهان شایسته نیست که شرابخوار باشند،
at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.
زیرا ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.
Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;
شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی به سر می‌برند،
lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.
تا بنوشند و بدبختی و ناکامی خود را فراموش کنند.
Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;
دهان بگشا و از حق کسانی‌که بی‌زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.
luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!
دهان خود را بازکن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.
Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd står langt over Perlers.
زن لایق را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.
Hendes Husbonds Hjerte stoler på hende, på Vinding skorter det ikke.
او مورد اعتماد شوهر خود می‌باشد و نمی‌گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.
Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.
سراسر عمرش به شوهر خود خوبی می‌کند نه بدی.
Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.
پشم و کتان را می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.
Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.
او برای تهیهٔ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می‌رود.
Endnu før Dag står hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmålte Del.
پیش از آن که هوا روشن شود از خواب برمی‌خیزد و برای خانوادهٔ خود خوراک آماده می‌کند و دستورات لازم را به کنیزان خود می‌دهد.
Hun tænker på en Mark og får den, hun planter en Vingård, for hvad hun har tjent.
مزرعه‌ای را انتخاب می‌کند و بعد از فکر و بررسی آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستانی را آباد می‌کند.
Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.
او نیرومند و پرکار است.
Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe går ikke ud om Natten.
ارزش چیزهایی را که درست می‌کند، می‌داند و شبها تا دیر وقت کار می‌کند.
Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.
با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.
Hun rækker sin Hånd til den arme, rækker Armene ud til den fattige.
از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می‌کند.
Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.
از برف و سرما نمی‌ترسد، زیرا برای اهل خانهٔ خود لباس گرم دوخته است.
Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.
برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های کتان ارغوانی می‌دوزد.
Hendes Husbond er kendt i Portene, når han sidder blandt Landets Ældste.
شوهرش از مردان با نفوذ و محترم شهر است.
Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.
او لباس و کمربند تهیّه می‌کند و به تاجران می‌فروشد.
Klædt i Styrke og Hæder går hun Morgendagen i Møde med Smil.
او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.
Hun åbner Munden med Visdom, med mild Vejledning på Tungen.
تمام سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبّت‌آمیز است.
Hun våger over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.
تنبلی نمی‌کند و احتیاجات خانوادهٔ خود را فراهم می‌نماید.
Hendes Sønner står frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:
فرزندانش از او راضی هستند و شوهرش او را ستایش می‌کند و می‌گوید:
"Mange duelige Kvinder findes, men du står over dem alle!"
«تو بر همهٔ زنان خوب و صالح برتری داری.»
Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.
جمال و زیبایی فریبنده و ناپایدار است، امّا زنی که از خداوند می‌‌ترسد، قابل تحسین است.
Lad hende få sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.
پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی او را تحسین کنید.