Proverbs 24

Nenásleduj lidí zlých, aniž žádej bývati s nimi.

Kötülere imrenme, Onlarla birlikte olmayı isteme.

Nebo o zhoubě přemýšlí srdce jejich, a rtové jejich o trápení mluví.

Çünkü yürekleri zorbalık tasarlar, Dudakları belalardan söz eder.

Moudrostí vzdělán bývá dům, a rozumností upevněn.

Ev bilgelikle yapılır, Akılla pekiştirilir.

Skrze umění zajisté pokojové naplněni bývají všelijakým zbožím drahým a utěšeným.

Bilgi sayesinde odaları Her türlü değerli, güzel eşyayla dolar.

Muž moudrý jest silný, a muž umělý přidává síly.

Bilgelik güçten, Bilgi kaba kuvvetten üstündür.

Nebo skrze rady opatrné svedeš bitvu, a vysvobození skrze množství rádců.

Savaşmak için yöntem, Zafer kazanmak için birçok danışman gerekli.

Vysoké jsou bláznu moudrosti; v bráně neotevře úst svých.

Ahmak için bilgelik ulaşılamayacak kadar yüksektir, Kent kurulunda ağzını açamaz.

Kdo myslí zle činiti, toho nešlechetným nazovou.

Kötülük tasarlayan kişi Düzenbaz olarak bilinecektir.

Zlé myšlení blázna jest hřích, a ohavnost lidská posměvač.

Ahmakça tasarılar günahtır, Alaycı kişiden herkes iğrenir.

Budeš-li se lenovati ve dni ssoužení, špatná bude síla tvá.

Sıkıntılı günde cesaretini yitirirsen, Gücün kıt demektir.

Vytrhuj jaté k smrti; nebo od těch, ješto se chýlí k zabití, což bys se zdržel?

Ölüm tehlikesi içinde olanları kurtar, Ölmek üzere olanları esirge.

Díš-li: Aj, nevěděli jsme o tom: zdaliž ten, jenž zpytuje srdce, nerozumí, a ten, kterýž jest strážce duše tvé, nezná, a neodplatí každému podlé skutků jeho?

“İşte bunu bilmiyordum” desen de, İnsanın yüreğindekini bilen sezmez mi? Senin canını koruyan anlamaz mı? Ödetmez mi herkese yaptığını?

Synu můj, jez med, nebo dobrý jest, a plást sladký dásním tvým.

Oğlum, bal ye, çünkü iyidir, Süzme bal damağa tatlı gelir.

Tak umění moudrosti duši tvé. Jestliže ji najdeš, onať bude mzda, a naděje tvá nebude vyťata.

Bilgelik de canın için öyledir, bilmiş ol. Bilgeliği bulursan bir geleceğin olur Ve umudun boşa çıkmaz.

Nečiniž úkladů, ó bezbožníče, příbytku spravedlivého, a nekaz odpočinutí jeho.

Ey kötü adam, doğru kişinin evine karşı pusuya yatma, Konutunu yıkmaya kalkma.

Nebo ač sedmkrát padá spravedlivý, však zase povstává, bezbožníci pak padají ve zlém.

Çünkü doğru kişi yedi kez düşse yine kalkar, Ama kötüler felakette yıkılır.

Když by padl nepřítel tvůj, neraduj se, a když by klesl, nechať nepléše srdce tvé,

Düşmanın düşüşüne keyiflenme, Sendelemesine sevinme.

Aby snad nepopatřil Hospodin, a nelíbilo by se to jemu, a odvrátil by od něho hněv svůj.

Yoksa RAB görür ve hoşnut kalmaz Ve düşmanına duyduğu öfke yatışır.

Nehněvej se příčinou zlostníků, aniž následuj bezbožných.

Kötülük edenlere kızıp üzülme, Onlara özenme.

Nebo zlý nebude míti odplaty; svíce bezbožných zhasne.

Çünkü kötülerin geleceği yok, Çırası sönecek onların.

Boj se Hospodina, synu můj, i krále, a k neustavičným se nepřiměšuj.

Oğlum, RAB’be ve krala saygı göster, Onlara başkaldıranlarla arkadaşlık etme.

Nebo v náhle nastane bída jejich, a pomstu obou těch kdo zná?

Çünkü onlar ansızın felakete uğrar, İnsanın başına ne belalar getireceklerini kim bilir?

Také i toto moudrým náleží: Přijímati osobu v soudu není dobré.

Şunlar da bilgelerin sözleridir: Yargılarken yan tutmak iyi değildir.

Toho, kdož říká bezbožnému: Spravedlivý jsi, klnouti budou lidé, a v ošklivost jej vezmou národové.

Kötüye, “Suçsuzsun” diyen yargıcı Halklar lanetler, uluslar kınar.

Ale kteříž kárají, budou potěšeni, a přijde na ně požehnání dobrého.

Ne mutlu suçluyu mahkûm edene! Herkes onu candan kutlar.

Bude líbati rty toho, kdož mluví slova pravá.

Dürüst yanıt Gerçek dostluğun işaretidir.

Nastroj vně dílo své, a sprav je sobě na poli; potom také vystavíš dům svůj.

İlkin dışardaki işini bitirip tarlanı hazırla, Ondan sonra evini yap.

Nebývej svědkem všetečným proti bližnímu svému, aniž lahodně namlouvej rty svými.

Başkalarına karşı nedensiz tanıklık etme Ve dudaklarınla aldatma.

Neříkej: Jakž mi učinil, tak mu učiním; odplatím muži tomu podlé skutku jeho.

“Bana yaptığını ben de ona yapacağım, Ödeteceğim bana yaptığını” deme.

Přes pole muže lenivého šel jsem, a přes vinici člověka nemoudrého,

Tembelin tarlasından, Sağduyudan yoksun kişinin bağından geçtiğimde

A aj, porostlo všudy trním, přikryly všecko kopřivy, a ohrada kamenná její byla zbořená.

Her yanı dikenlerin, otların Kapladığını gördüm; Taş duvar da yıkılmıştı.

A vida to, posoudil jsem toho; vida, vzal jsem to k výstraze.

Gördüklerimi derin derin düşündüm, Seyrettiklerimden ibret aldım.

Maličko pospíš, maličko zdřímeš, maličko složíš ruce, abys poležel,

[] “Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, Ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan,

V tom přijde jako pocestný chudoba tvá, a nouze tvá jako muž zbrojný.

Yokluk bir haydut gibi, Yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine.