Psalms 38

(По слав. 37) Псалм на Давид. За възпоменание. ГОСПОДИ, не ме обвинявай в негодуванието Си и не ме наказвай в яростта Си!

Ya RAB, öfkelenip azarlama beni, Gazapla yola getirme!

Защото стрелите Ти се забиха в мен и ръката Ти тежи върху мен.

Okların içime saplandı, Elin üzerime indi.

Няма здраво място в плътта ми поради Твоя гняв; няма мир в костите ми поради моя грях.

Öfken yüzünden sağlığım bozuldu, Günahım yüzünden rahatım kaçtı.

Защото беззаконията ми надвишиха главата ми, като тежко бреме много ми натежаха.

Çünkü suçlarım başımdan aştı, Taşınmaz bir yük gibi sırtımda ağırlaştı.

Смърдят, гноясват раните ми заради безумието ми.

Akılsızlığım yüzünden Yaralarım iğrenç, irinli.

Превит съм и съвсем се прегърбих, цял ден ходя скърбейки.

Eğildim, iki büklüm oldum, Gün boyu yaslı dolaşıyorum.

Защото слабините ми са пълни с огън и в плътта ми няма здраво място.

Çünkü belim ateş içinde, Sağlığım bozuk.

Отпаднал съм и съвсем съкрушен; рева от стона на сърцето си.

Tükendim, ezildim alabildiğine, İnliyorum yüreğimin acısından.

Господи, пред Теб е цялото ми желание и въздишането ми не е скрито от Теб.

Ya Rab, bütün özlemlerimi bilirsin, İniltilerim senden gizli değil.

Сърцето ми тупти, силата ми ме остави, а светлината на очите ми — и тя не е у мен.

Yüreğim çarpıyor, gücüm tükeniyor, Gözlerimin feri bile söndü.

Любимите ми и приятелите ми странят от раната ми и роднините ми стоят надалеч.

Eşim dostum kaçar oldu derdimden, Yakınlarım uzak duruyor benden.

И онези, които търсят живота ми, залагат примки, онези, които търсят злото ми, говорят за унищожение и цял ден замислят измама.

Canıma susayanlar bana tuzak kuruyor, Zararımı isteyenler kuyumu kazıyor, Gün boyu hileler düşünüyorlar.

Но аз съм като глух, не чувам, и като ням, който не отваря устата си.

Ama ben bir sağır gibi duymuyorum, Bir dilsiz gibi ağzımı açmıyorum;

Да, аз съм като човек, който не чува, и в чиито уста няма оправдание.

Duymaz, Ağzında yanıt bulunmaz bir adama döndüm.

Защото на Теб се надявам, ГОСПОДИ, Ти ще отговориш, Господи Боже мой.

Umudum sende, ya RAB, Sen yanıtlayacaksın, ya Rab, Tanrım benim!

Понеже казах: Да не тържествуват над мен! При подхлъзването на крака ми се големеят против мен.

Çünkü dua ediyorum: “Halime sevinmesinler, Ayağım kayınca böbürlenmesinler!”

Защото съм близо до падане и болката ми е постоянно пред мен.

Düşmek üzereyim, Acım hep içimde.

Понеже признавам беззаконието си, наскърбен съм заради греха си.

Suçumu itiraf ediyorum, Günahım yüzünden kaygılanıyorum.

Но враговете ми са живи и многобройни и много са онези, които ме мразят без причина.

Ama düşmanlarım güçlü ve dinç, Yok yere benden nefret edenler çok.

И онези, които отплащат зло за добро, ми се противят, понеже следвам доброто.

İyiliğe karşı kötülük yapanlar bana karşı çıkar, İyiliğin peşinde olduğum için.

Не ме оставяй, ГОСПОДИ! Боже мой, от мен не се отдалечавай!

Beni terk etme, ya RAB! Ey Tanrım, benden uzak durma!

Побързай да ми помогнеш, Господи, спасение мое!

Yardımıma koş, Ya Rab, kurtuluşum benim!