Psalms 38

canticum David in commemoratione Domine ne in ira tua arguas me neque in furore tuo corripias me

quia sagittae tuae infixae sunt mihi et tetigit me manus tua

non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae non est pax ossibus meis a facie peccati mei

quia iniquitates meae transierunt caput meum quasi onus grave adgravatae sunt super me

conputruerunt et tabuerunt cicatrices meae a facie insipientiae meae

adflictus sum et incurvatus nimis tota die maerens ambulabam

quia lumbi mei repleti sunt ignominia et non est sanitas in carne mea

evigilavi et adflictus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei

Domine in conspectu tuo omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus

cor meum fluctuabat dereliquit me fortitudo mea et lux oculorum meorum etiam ipsa non est mecum

cari mei et amici mei quasi contra lepram meam steterunt et vicini mei longe steterunt

et inruebant quaerentes animam meam et investigantes mala mihi loquebantur insidias et dolos tota die meditabantur

ego autem quasi surdus non audiebam et quasi mutus non aperiebam os meum

et eram quasi homo non audiens nec habens in ore suo redargutiones

te enim Domine expectabam tu exaudies Domine Deus meus

quia dixi ne forte insultent mihi et cum vacillaverint pedes mei super me magnificentur

quia ego ad plagas paratus et dolor meus contra me est semper

quia iniquitatem meam adnuntio sollicitus ero pro peccato meo

inimici autem mei viventes confortati sunt et multiplicati sunt odientes me mendaciter

et qui reddunt malum pro bono adversabantur mihi quia sequebar bonum

ne derelinquas me Domine Deus meus ne elongeris a me

festina in auxilium meum Domine salutis meae