Psalms 102

mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem
Молитва вбогого, коли він слабне та перед Господнім лицем виливає мову свою.
oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Господи, вислухай молитву мою, і благання моє нехай дійде до Тебе!
ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me
Не ховай від мене обличчя Свого, в день недолі моєї схили Своє ухо до мене, в день благання озвися небавом до мене!
quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt
Бо минають, як дим, мої дні, а кості мої немов висохли в огнищі...
percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Як трава та побите та висохло серце моє, так що я забував їсти хліб свій...
a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
Від зойку стогнання мого прилипли до тіла мого мої кості...
adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum
Уподобився я пеликанові пустині, я став, як той пугач руїн!
vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum
Я безсонний, і став, немов пташка самотня на дасі...
tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant
Увесь день ображають мене вороги мої, ті, хто з мене кепкує, заприсяглись проти мене!
quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui
і попіл я їм, немов хліб, а напої свої із плачем перемішую,
a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me
через гнів Твій та лютість Твою, бо підняв був мене Ти та й кинув мене...
dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui
Мої дні як похилена тінь, а я сохну, немов та трава!
tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione
А Ти, Господи, будеш повік пробувати, а пам'ять Твоя з роду в рід.
tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum
Ти встанеш та змилуєшся над Сіоном, бо час учинити йому милосердя, бо прийшов речінець,
quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem
бо раби Твої покохали й каміння його, і порох його полюбили!
et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam
і будуть боятись народи Господнього Ймення, а всі земні царі слави Твоєї.
quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua
Бо Господь побудує Сіона, появиться в славі Своїй.
respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum
До молитви забутих звернеться Він, і молитви їхньої не осоромить.
scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum
Запишеться це поколінню майбутньому, і народ, який створений буде, хвалитиме Господа,
quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est
бо споглянув Він із високости святої Своєї, Господь зорив на землю з небес,
ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis
щоб почути зідхання ув'язненого, щоб на смерть прирокованих визволити,
ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem
щоб розповідати про Ймення Господнє в Сіоні, а в Єрусалимі про славу Його,
cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino
коли разом зберуться народи й держави служити Господеві.
adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos
Мою силу в дорозі Він виснажив, дні мої скоротив...
dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui
Я кажу: Боже мій, не бери Ти мене в половині днів моїх! Твої роки на вічні віки.
a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli
Колись землю Ти був заклав, а небо то чин Твоїх рук,
ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur
позникають вони, а Ти будеш стояти... і всі вони, як одежа, загинуть, Ти їх зміниш, немов те вбрання, і минуться вони...
tu autem ipse es et anni tui non deficient
Ти ж Той Самий, а роки Твої не закінчаться! Сини Твоїх рабів будуть жити, а їхнє насіння стоятиме міцно перед обличчям Твоїм!