Job 19

respondens autem Iob dixit

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν

usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus

Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;

en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me

Δεκακις ηδη με ωνειδισατε δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;

nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea

Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.

at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis

Αλλ εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ εμου το ονειδος μου,

saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit

μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.

ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet

Ιδου, φωναζω, Αδικια αλλα δεν εισακουομαι επικαλουμαι, αλλ ουδεμια κρισις.

semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit

Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.

spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo

Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.

destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam

Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.

iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum

Και εξηψε κατ εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.

simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum

Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.

fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me

Απεμακρυνεν απ εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ εμου οι γνωριμοι μου.

dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei

Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.

inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum

Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.

servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum

Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται με το στομα μου ικετευσα αυτον.

halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei

Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.

stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi

Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.

abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me

Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.

pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos

Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.

miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.

quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini

Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;

quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro

Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου να ενετυπουντο εν βιβλιω

stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice

να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος

scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim

Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης

et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum

και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον

quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo

τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.

quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum

Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.

fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium

Φοβηθητε την ρομφαιαν διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.