Psalms 102

mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

tu autem ipse es et anni tui non deficient

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”