Job 30

nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei

“Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.

quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni

Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?

egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria

Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.

et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum

Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.

qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant

Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.

in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream

Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.

qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant

Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.

filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes

Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.

nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium

“Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.

abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur

Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.

faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum

Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.

ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis

Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.

dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium

Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.

quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt

Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.

redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea

Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.

nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis

“Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.

nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt

Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.

in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me

Tanrı’nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.

conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri

Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.

clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me

“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.

mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi

Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.

elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide

Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.

scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi

Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.

verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis

“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.

flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi

Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?

expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae

Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.

interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis

İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.

maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi

Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.

frater fui draconum et socius strutionum

Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.

cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate

Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.

versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium

Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.