Job 3

post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo

I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.

et locutus est

Na ka oho a Hopa, ka mea,

pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo

Kia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.

dies ille vertatur in tenebras non requirat eum Deus desuper et non inlustret lumine

Waiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.

obscurent eum tenebrae et umbra mortis occupet eum caligo et involvatur amaritudine

Kia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.

noctem illam tenebrosus turbo possideat non conputetur in diebus anni nec numeretur in mensibus

Na ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.

sit nox illa solitaria nec laude digna

Nana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.

maledicant ei qui maledicunt diei qui parati sunt suscitare Leviathan

Kia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.

obtenebrentur stellae caligine eius expectet lucem et non videat nec ortum surgentis aurorae

Kia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.

quia non conclusit ostia ventris qui portavit me nec abstulit mala ab oculis meis

Mona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.

quare non in vulva mortuus sum egressus ex utero non statim perii

He aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?

quare exceptus genibus cur lactatus uberibus

He aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?

nunc enim dormiens silerem et somno meo requiescerem

Me i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,

cum regibus et consulibus terrae qui aedificant sibi solitudines

I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,

aut cum principibus qui possident aurum et replent domos suas argento

I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:

aut sicut abortivum absconditum non subsisterem vel qui concepti non viderunt lucem

Kua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.

ibi impii cessaverunt a tumultu et ibi requieverunt fessi robore

Mutu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.

et quondam vincti pariter sine molestia non audierunt vocem exactoris

Ata noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.

parvus et magnus ibi sunt et servus liber a domino suo

Kei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.

quare data est misero lux et vita his qui in amaritudine animae sunt

He aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?

qui expectant mortem et non venit quasi effodientes thesaurum

E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.

gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum

Hari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.

viro cuius abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris

He aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?

antequam comedam suspiro et quasi inundantes aquae sic rugitus meus

Kiano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.

quia timor quem timebam evenit mihi et quod verebar accidit

No te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.

nonne dissimulavi nonne silui nonne quievi et venit super me indignatio

Kahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.