Job 13

ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula
Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum
Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite
Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos
Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos
Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae
Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis
Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat
Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi
Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi
Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris
Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti
Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.