Proverbs 13

filius sapiens doctrina patris qui autem inlusor est non audit cum arguitur
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
de fructu oris homo saturabitur bonis anima autem praevaricatorum iniqua
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
qui custodit os suum custodit animam suam qui autem inconsideratus est ad loquendum sentiet mala
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
vult et non vult piger anima autem operantium inpinguabitur
Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
verbum mendax iustus detestabitur impius confundit et confundetur
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
iustitia custodit innocentis viam impietas vero peccato subplantat
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
est quasi dives cum nihil habeat et est quasi pauper cum in multis divitiis sit
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
redemptio animae viri divitiae suae qui autem pauper est increpationem non sustinet
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
lux iustorum laetificat lucerna autem impiorum extinguetur
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
inter superbos semper iurgia sunt qui autem agunt cuncta consilio reguntur sapientia
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
substantia festinata minuetur quae autem paulatim colligitur manu multiplicabitur
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
spes quae differtur adfligit animam lignum vitae desiderium veniens
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
qui detrahit alicui rei ipse se in futurum obligat qui autem timet praeceptum in pace versabitur
Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
lex sapientis fons vitae ut declinet a ruina mortis
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
doctrina bona dabit gratiam in itinere contemptorum vorago
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
astutus omnia agit cum consilio qui autem fatuus est aperit stultitiam
Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
nuntius impii cadet in malum legatus fidelis sanitas
Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam qui autem adquiescit arguenti glorificabitur
Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
desiderium si conpleatur delectat animam detestantur stulti eos qui fugiunt mala
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
qui cum sapientibus graditur sapiens erit amicus stultorum efficietur similis
Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
peccatores persequetur malum et iustis retribuentur bona
Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
bonus relinquet heredes filios et nepotes et custoditur iusto substantia peccatoris
Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
multi cibi in novalibus patrum et alii congregantur absque iudicio
På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
qui parcit virgae suae odit filium suum qui autem diligit illum instanter erudit
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
iustus comedit et replet animam suam venter autem impiorum insaturabilis
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.