Psalms 44

Для дириґетна хору. Синів Кореєвих. Псалом навчальний.
pro victoria filiorum Core eruditionis
Боже, своїми ушима ми чули, наші батьки нам оповідали: велике Ти діло вчинив за їхніх днів, за днів стародавніх:
Deus auribus nostris audivimus patres nostri narraverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis
Ти вигнав поганів Своєю рукою, а їх осадив, понищив народи, а їх Ти поширив!
tu manu tua gentes delisti et plantasti eos adflixisti populos et emisisti eos
Не мечем бо своїм вони землю посіли, і їхнє рамено їм не помогло, а правиця Твоя та рамено Твоє, та Світло обличчя Твого, бо Ти їх уподобав!
non enim in gladio suo possederunt terram neque brachium eorum salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et lux vultus tui quia conplacuisti tibi
Ти Сам Цар мій, о Боже, звели ж про спасіння для Якова:
tu es rex meus Deus praecipe pro salutibus Iacob
Тобою поб'ємо своїх ворогів, ім'ям Твоїм будемо топтати повсталих на нас,
in te hostes nostros ventilabimus in nomine tuo conculcabimus adversarios nostros
бо я буду надіятися не на лука свого, і мій меч не поможе мені,
non enim in arcu meo confidam neque gladius meus salvabit me
але Ти нас спасеш від противників наших, і наших ненависників засоромиш!
quia salvasti nos de hostibus nostris et eos qui oderant nos confudisti
Ми хвалимось Богом щодня, і повіки ім'я Твоє славимо, Села,
in Domino gaudebimus tota die et in nomine tuo in aeternum confitebimur semper
та однак Ти покинув і нас засоромив, і вже не виходиш із нашими військами:
verum tu proiecisti et confudisti nos et non egredieris in exercitibus nostris
Ти вчинив, що від ворога ми обернулись назад, а наші ненависники грабували собі наш маєток...
vertisti terga nostra hosti et qui oderant nos diripuerunt nos
Ти віддав нас на поїд, немов тих овечок, і нас розпорошив посеред народів,
dedisti nos quasi gregem ad vorandum et in gentibus dispersisti nos
Ти за безцін продав Свій народ, і ціни йому не побільшив!
vendidisti populum tuum sine pretio nec grandis fuit commutatio eorum
Ти нас нашим сусідам віддав на зневагу, на наругу та посміх для наших околиць,
posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et inrisum his qui erant in circuitu nostro
Ти нас учинив за прислів'я поганам, і головою хитають народи на нас...
posuisti nos similitudinem in gentibus commotionem capitis in tribubus
Передо мною щоденно безчестя моє, і сором вкриває обличчя моє,
tota die confusio mea contra me et ignominia faciei meae cooperuit me
через голос того, хто лає мене й проклинає, через ворога й месника...
a voce exprobrantis et blasphemantis a facie inimici et ultoris
Прийшло було все це на нас, та ми не забули про Тебе, й заповіту Твого не порушили,
omnia haec venerunt super nos et non sumus obliti tui nec mentiti fuimus in pacto tuo
не вступилось назад наше серце, і не відхилився наш крок від Твоєї дороги!
non est conversum retro cor nostrum nec declinaverunt gressus nostri a semita tua
Хоч у місце шакалів Ти випхнув був нас, і прикрив був нас смертною тінню,
quoniam deiecisti nos in loco draconum et operuisti nos umbra mortis
чи й тоді ми забули ім'я Бога нашого, і руки свої простягнули до Бога чужого?
si obliti sumus nominis Dei nostri et expandimus manus nostras ad deum alienum
Таж про те Бог довідається, бо Він знає таємності серця,
numquid non Deus investigabit istud ipse enim novit cogitationes cordis quoniam propter te mortificati sumus tota die reputati sumus ut grex occisionis
що нас побивають за Тебе щоденно, пораховано нас, як овечок жертовних...
consurge quare dormitas Domine evigila quare proicis nos in sempiternum
Прокинься ж, для чого Ти, Господи, спиш? Пробудися, не кидай назавжди!
quare faciem tuam abscondis oblivisceris adflictiones et angustias nostras
Для чого обличчя Своє Ти ховаєш, забуваєш про нашу недолю та нашу тісноту?
quoniam incurvata est in pulvere anima nostra adhesit terrae venter noster
Бо душа наша знижилася аж до пороху, а живіт наш приліг до землі... Устань же, о Помоче наша, і викупи нас через милість Свою!
surge auxiliare nobis et redime nos propter misericordiam tuam