Psalms 38

Псалом Давидів. На пам'ятку.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu.
Господи, не карай мене в гніві Своїм, і не завдавай мені кари в Своїм пересерді,
Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
бо прошили мене Твої стріли, і рука Твоя тяжко спустилась на мене...
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Від гніву Твого нема цілого місця на тілі моїм, немає спокою в костях моїх через мій гріх,
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
бо провини мої переросли мою голову, як великий тягар, вони тяжчі над сили мої,
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
смердять та гниють мої рани з глупоти моєї...
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Скорчений я, і над міру похилений, цілий день я тиняюсь сумний,
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
бо нутро моє повне запалення, і в тілі моїм нема цілого місця...
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Обезсилений я й перемучений тяжко, ридаю від стогону серця свого...
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Господи, всі бажання мої перед Тобою, зідхання ж моє не сховалось від Тебе.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Сильно тріпочеться серце моє, опустила мене моя сила, навіть ясність очей моїх і вона не зо мною...
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Друзі мої й мої приятелі поставали здаля від моєї біди, а ближні мої поставали оподаль...
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Тенета розставили ті, хто чатує на душу мою, а ті, хто бажає нещастя мені, говорять прокляття, і ввесь день вимишляють зрадливе!
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
А я, мов глухий, вже не чую, і мов той німий, який уст своїх не відкриває...
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
і я став, мов людина, що нічого не чує і в устах своїх оправдання не має,
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
бо на Тебе надіюся я, Господи, Ти відповіси, Господи, Боже мій!
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
Бо сказав я: Нехай не потішаться з мене, нехай не несуться вони понад мене, коли послизнеться нога моя!
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Бо я до упадку готовий, і передо мною постійно недуга моя,
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
бо провину свою визнаю, журюся гріхом своїм я!
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
А мої вороги проживають, міцніють, і без причини помножилися мої недруги...
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
Ті ж, хто відплачує злом за добро, обчорнюють мене, бо женусь за добром...
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
Не покинь мене, Господи, Боже мій, не віддаляйся від мене, поспіши мені на допомогу, Господи, Ти спасіння моє!
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie. Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!