Proverbs 1

Приповісті Соломона, сина Давидового, царя Ізраїлевого,
Ny Ohabolan'i Solomona, zanak'i Davida, mpanjakan'ny Isiraely:
щоб пізнати премудрість і карність, щоб зрозуміти розсудні слова,
Hahalalana fahendrena sy fananarana, Ary hahafantarana ny tenin'ny fahalalana;
щоб прийняти напоумлення мудрости, праведности, і права й простоти,
Hahazoana fananarana mampahahendry, Dia fahamarinana sy rariny ary fahitsiana;
щоб мудрости дати простодушним, юнакові пізнання й розважність.
Hanomezam-pahendrena ho an'ny kely saina, Ary fahalalana sy fisainana mazava ho an'ny zatovo.
Хай послухає мудрий і примножить науку, а розумний здобуде хай мудрих думок,
Aoka ny hendry hihaino ka hitombo saina; Ary aoka ny manam-panahy hahazo fitarihana tsara;
щоб пізнати ту приповість та загадкове говорення, слова мудреців та їхні загадки.
Hahafantarana ohabolana sy fanoharana, Ary ny tenin'ny hendry sy ny teny saro-pantarina ataony.
Страх Господній початок премудрости, нерозумні погорджують мудрістю та напучуванням.
Ny fahatahorana an'i Jehovah no fiandoham-pahalalana; Fa ny adala manamavo ny fahendrena sy ny famaizana. Fananarana tsy hikambana amin'ny mpanao ratsy.
Послухай, мій сину, напучення батька свого, і не відкидай науки матері своєї,
Anaka, mihainoa ny ana-drainao, Ary aza mahafoy ny lalàn-dreninao;
вони бо хороший вінок для твоєї голови, і прикраса на шию твою.
Fa fehiloha tsara tarehy amin'ny lohanao izany, Ary rado amin'ny vozonao.
Мій сину, як грішники будуть тебе намовляти, то з ними не згоджуйся ти!
Anaka, raha taomin'ny mpanota ianao, Aza manaiky.
Якщо скажуть вони: Ходи з нами, чатуймо на кров, безпричинно засядьмо на неповинного,
Raha hoy izy: Andeha hiaraka isika, Aoka isika hanotrika handatsa-drà; Andeha hamitsahantsika tsy ahoan-tsy ahoana ny tsy manan-tsiny;
живих поковтаймо ми їх, як шеол, та здорових, як тих, які сходять до гробу!
Aoka isika hitelina azy velona tahaka ny fitelin'ny fiainan-tsi-hita Ary hanao azy teli-moka toy ny latsaka any an-davaka;
Ми знайдемо всіляке багатство цінне, переповнимо здобиччю наші хати.
Dia ho azontsika ny fananana sarobidy rehetra, Ka hofenointsika babo ny tranontsika;
Жеребок свій ти кинеш із нами, буде саква одна для всіх нас,
Avia mba hiara-miloka eto aminay; Aoka ho iray ihany ny kitapom-bolantsika rehetra:
сину мій, не ходи ти дорогою з ними, спини ногу свою від їхньої стежки,
Anaka, aza miara-dalana aminy ianao; Arovy ny tongotrao tsy hankamin'ny alehany;
бо біжать їхні ноги на зло, і поспішають, щоб кров проливати!
Fa ny tongony mihazakazaka ho amin'ny ratsy Sady faingana handatsa-drà.
Бож надармо поставлена сітка на очах усього крилатого:
Fa velarim-poana ny fandrika, Raha hitan'ny vorona.
то вони на кров власну чатують, засідають на душу свою!
Fa ireny dia manotrika handatsaka ny ran'ny tenany ihany; Mamitsaka hahafaty ny tenany ihany izy.
Такі то дороги усіх, хто заздрий чужого добра: воно бере душу свого власника!
Toy izany no iafaran'izay rehetra fatra-pila harena; Fa hipaoka ny ain'izay fatra-pila azy izany.
Кличе мудрість на вулиці, на площах свій голос дає,
Ny fahendrena miantso mafy eny ivelany; Manandratra ny feony eny an-kalalahana izy;
на шумливих місцях проповідує, у місті при входах до брам вона каже слова свої:
Mitory ao amin'izay fivorian'ny maro be mireondreona izy; Eo anoloan'ny vavahady sy ao an-tanàna no ilazany ny teniny hoe:
Доки ви, нерозумні, глупоту любитимете? Аж доки насмішники будуть кохатись собі в глузуванні, а безглузді ненавидіти будуть знання?
Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo ny fahadalana, Sy hifalian'ny mpaniratsira amin'ny faniratsirana, Ary hankahalan'ny adala ny fahalalana?
Зверніться но ви до картання мого, ось я виллю вам духа свого, сповіщу вам слова свої!
Miverena ianareo hihaino ny fananarako; Indro, haidiko aminareo ny fanahiko, Ary hampahafantariko anareo ny teniko.
Бо кликала я, та відмовились ви, простягла була руку свою, та ніхто не прислухувався!
Satria efa niantso Aho, fa nandà ianareo; Efa naninjitra ny tanako Aho, fa tsy nisy nitandrina;
І всю раду мою ви відкинули, картання ж мого не схотіли!
Fa nolavinareo ny saina rehetra natolotro, Sady tsy nety nanaiky ny anatro ianareo:
Тож у вашім нещасті сміятися буду і я, насміхатися буду, як прийде ваш страх.
Izaho kosa hihomehy, raha tonga ny fandringanana anareo; Handatsa Aho, raha tonga ny mahatahotra anareo.
Коли прийде ваш страх, немов вихор, і привалиться ваше нещастя, мов буря, як прийде недоля та утиск на вас,
Raha tonga ny zava-mahatahotra anareo tahaka ny rivo-doza Ary ny fandringanana anareo toy ny tadio, Ka manjo anareo ny fahoriana sy ny fangirifiriana,
тоді кликати будуть мене, але не відповім, будуть шукати мене, та не знайдуть мене,
Dia vao hiantso Ahy izy, fa tsy hamaly Aho; Dia vao hitady Ahy fatratra izy, fa tsy ho hitany Aho.
за те, що науку зненавиділи, і не вибрали страху Господнього,
Satria nankahala ny fahalalana izy Ary tsy nifidy ny fahatahorana an'i Jehovah,
не хотіли поради моєї, погорджували всіма моїми докорами!
Tsy nekeny ny saina natolotro, Notsiratsirainy avokoa ny anatro rehetra,
І тому хай їдять вони з плоду дороги своєї, а з порад своїх хай насищаються,
Dia hihinana ny vokatry ny alehany izy Ka ho voky ny fihendreny.
бо відступство безумних заб'є їх, і безпечність безтямних їх вигубить!
Fa ny fihemoran'ny kely saina hahafaty azy, Ary ny fiadanan'ny adala handringana azy.
А хто мене слухає, той буде жити безпечно, і буде спокійний від страху перед злом!
Fa izay mihaino Ahy kosa hitoetra tsy manana ahiahy, Eny, handry fahizay izy ka tsy hatahotra ny ratsy.